faakhte

 انتخاب خروس برای گله های مادراز آنجائیکه در گله های مرغ مامان ،تولید تخم مرغهای نطفه دار با اقتدار باروری بالا مد لحاظ میباشد ، ضروری هست که خروسهایی که قرار می‌باشد در آینده در گله ادغام شوند از موقعیت مناسبی برخوردار باشند .زیرا همیشه خروسهای خوب در نقطه پایان دوره پرورش مو جود نمی باشند و وجود خروسهای ضعیف و دارای اشکالات جسمانی و یا این که فرم بدنی نا مناسب در فی مابین خروسهای رویش یافته امری اجتناب ناپذیر میباشد . از این رو بایستی قبل از خروس اندازی در گله در خروسها گزینش انجام گیرد . 

دستگاه جوجه کشی

معمولا بازه اختلاط خروسها در گله ،حوالی 22 هفتگی هست البته این مورد نباید بعنوان یک ضابطه و یا این که اصل در نظر گرفته شود . از این رو مرغداران باسابقه با توجه به برخورد مرغها و خروسها ، زمان اختلاط را انتخاب می کنند . 

علایم 

آمادگی مرغها جهت اختلاط : مرغها در هفته های 19 الی 21 معمولا عصبی می‌باشند و سپس ار هفته 21 آرام میگردند و رفتارشان همپا با وقار و آرامش است . 

علاوه بر علائم ذکر شده، مرغهایی که آمادگی برای جفت گیری دارا‌هستند در دور و اطراف مستخدم و بازدید کننده پرسه می زنند و در شرایط شدیدتر به شرایط جفت گیری بر روی زمین مینشینند . 

در صورتیکه آرم اخیر چشم نشود .میتوان باگذاشتن کف بر روی پشت مرغ و واکنش مرغ به آمادگی مرغ پی موفقیت . 

در‌صورتی‌که مرغ در دوران گذاشتن کف دست بر روی پشت عکس العمل نشان ندهد و یا از تحت دست بگریزد ،هنوز آمادگی لازم را ندارد . ولی درصورتی که با گذاشتن کف دست بر روی پشت مرغ ،مرغ به وضعیت نشسته در آمد و بالها را از هم باز کرد و از زیر دست گریزو فرار نکرد میتوان سود گرفت که مرغ ها آمادگی ضروری برای جفتگیری را دارا هستند . بهمین دلیل می باشد که مسئول فارم بایستی واکنش گله را بسنجد و با عکس العمل یک مرغ قضاوت نکند . 

وجود شاهپر ها بر روی بستر نیز نماد دیگری برای آمادگی و رغبت مرغ ها جهت اختلاط است .بعد از آن از هفته 20 در مرغهای مادرگوشتی لبریز ریزی شاهپر ها دیده میشود و لبریز ریزی (شاهپر ها) به حدی می باشد که بستر به طور کامل سفید می‌گردد و بعنوان یک کار مدیریتی می بایست لبریز ها توسط شن کش عده آوری و به بیرون از تالار منتقل شوند . 

علایم 

آمادگی خروسها جهت اختلاط : ? او‌لین نشانه آمادگی خروسها ،جهت تشکیل بقعه و جفتگیری ، دیدن خروسهای کله زخمی در فی مابین خروسها می باشد . 

? وجود نزاعهای همیشگی و تضارب های نقطه پایان ناپذیر هم علامت دیگری است . 

مبارزه 

خروس ها وجود خروسهای کتک خور که از تحت پای سایر خروسها می گریزند و یا این که سرشان را زیر تراف برده اند که از نوک زدن بقیه خروسها در امان باشند و یا وجود خروسها در درون لانه تخم گذاری بطوریکه راز آنان به سمت داخل لانه و نصیب دم به سمت درب آشیانه هست از دیگر نماد های آمادگی خروسها برای جفتگیری حکایت دارااست . 

مدت 

انتخاب خروسها : بهترین زمان برای انتخاب خروسها 19 الی 21 هفتگی می باشد . 

عملیات 

انتخاب : لازم است که گذشته از تعیین ، پارتیشن ها به داخل جعبه خروسها برده شود و به شرح زیر کار پارتیشن بندی انجام شود . 

معمولا عملیات گزینش در اوایل روز چهره میگیرد .بعد از اینکه فعالیت پارتیشن بندی به شرح صورت انجام شد، 2 الی 3 نفر ، مسئول دریافت کردن خروسها می گردند و یک نفر اپراتور در قسمت پیش گزینش ، خروسها راانتخاب می نماید . 

اخیرا در بسیاری از مرغداری های مادر گوشتی گزینش خروس ها بر اساس طول شانک Shank (ساق پا) نیز انجام می‌گردد .به‌این رخ که خروس هایی را که ارتفاع شانک آن ها زیاد و یا این که ناچیز هست حذف گردیده و صرفا خروس هایی انتخاب می شوند که ارتفاع شانک آنها متوسط می باشد .طبق آزمایشاتی که انجام گرفته است اثبات شده می باشد که در خروس هایی که ارتفاع شانک مضاعف و یا این که کم دارند فعالیت جفت گیری بخوبی انجام نمی شود . 

در مقطع ارزیابی شانک خوبتر هست که فلس های پا هم مورد ارزیابی قرار گیرند چون هر چه تعداد لکه های قرمز رنگ بر روی فلس های پا اکثر باشد نطفه داری تخم مرغ ها در آینده عمده خواهد بود . 

از آنجائیکه خروسهایی که گرفته می شوند ممکن میباشد ظواهر یک خروس عالی را داشته باشند ولی علائمی نظیرلنگی پا را داشته باشند . واجب هست که خروسها پس از گزینش در نصیب پیش انتخاب ریخته شوند و خوی آنان در آن باکس مسئله قضاوت قرار گیرد ( مثل لنگی پا و یا این که فرم بدن ) و پس از اطمینان از سلامت بودن خروس، در قسمت تعیین ریخته می‌شوند . درصورتی که برنامه واکسیناسیون نیز مد حیث است خروسها پس از گزینش مجددا گرفته گردیده و پس از انجام عمل واکسیناسیون در قسمت خروسهای انتخابی ریخته می شوند . 

علامتها 

خروسهای عالی : معمولا در مرغداری ها ،یک تکنسین معلوم برای انتخاب خروس فراگیری داده می‌گردد که چشمش به خروسها عادت پیدا کند . انتخاب خروسها بوسیله چندین نفر کار صحت نمی باشد زیرا فعالیت انتخاب یک فرمان حسی است . ممکن میباشد نمرات داده شده به عوامل گوناگون در خروسها توسط 2 فرد یکسان نباشد و به‌این ترتیب چند خروس نامناسب در گله رها شوند و یا برعکس خروسهای مناسب حذف گردند . 

مهمترین 

علامتها در گزینش خروس عبارتند از : 1) 

داشتن راز و صورت سلامت (چشمها تندرست و براق – تاج و ریش براق و پر خون –نوک سلامت و سوای انحنا و یا کج بودن و یا نوک متقاطع ) 2) 

دارنده گردن قدرتمند و کشیده 3) 

پشت صاف و بدون قوز 4) 

پاها صاف و فارغ از انحنا و و دارای قطر و طول مناسب 5) مفصل زانو تورم نداشته باشد و یا قرمز‌رنگ نباشد . 

6) 

مفصل زانو گرم نباشد (عفونت های استافیلوکوکی و یا رئوویروسی ) 7) 

پنجه پا صاف و سوای پیج خوردگی 8) 

کف پا فارغ از تورم و زخم 9) 

سینه فارغ از علامت پینه بستن 10) 

جناغ سینه فارغ از علامت شکستگی و یا این که کج بودن 11) سینه به راحتی در کف دست جا بگیرد و جناغ سینه بیرون نزده باشد . 

12) پرهای دم موقعیت قوسی داشته باشد . 

13) 

در برهه زمانی رویکرد رفتن رند و فعال باشد و علایم لنگی پا نداشته باشد 14) طول ساق پا (شانک مطلوب باشد ) . که بعد ها مانع از جلوگیری نشود . 

15) علامتها جراحت و یا این که پرهای کنده شده بر روی بدن چشم نشود . 

سپس از این‌که خروسها تعیین شدند به ادله استرس وارده لازم می باشد که تا 2 الی 3 روز از مولتی ویتامین به کارگیری نمایند . در صورتی که بیماری خاصی در گله وجود دارد، درمان حتمی انجام گرفته و 4-3 روز پس از تعیین خروسها، اقدام به اختلاط خروسها با مرغها نمود . 

احتیاط 

های واجب در زمان اختلاط : 1) تراکم مرغها در مساحت باکس ها بطور دقیق حساب و کتاب گردیده و نسبت به بالانس کردن باکس ها از نظرعددی اقدام شود . 

2) پرت کردن خروسها در ساعت ها آخری روز و در نوروفروغ ملایم انجام گیرد . 

3) در صورت امکان خروسها به تدریج در طی 3 روز پشت سرهم در باکس مرغ ها ریخته شوند . 

4) نسبت خروسها به مرغها در ابتدای تولید حدود 11 درصد باشد . 

5) 

بر روی دانخوری مرغها ، گریل نصب گردیده باشد که خروسها نتوانند از دان مرغها استفاده کنند 6) در جعبه ها ، دانخوری آویز منحصر به فرد خروسها نصب گردیده باشد و دان اختصاصی خروس در داخل آن ها ریخته شود . 

پیکار خروسها در روزهای اول اختلاط امری ارگانیک میباشد .عمدتا ، پیکار ها برای تشکیل مقبره و اطراف است . معمولا در گله های عالی در ارتفاع هفته اول بقاع ها و اطراف ها معلوم گردیده و نزاعها نقطه پایان می پذیرد . ولی در گله هایی که خروسها یکپارچه نیستند، نزاعها گاه تا هفته 33 هم طول می‌کشد . 

پیکار در میان خروسها امری طبیعی میباشد البته در حالتی که عمده از حد چشم شود ، بازدارنده از انجام جفتگیری و یا جفتگیری های ناقص می گردد که در غایت باعث به ایجاد تخم مرغهای بی نطفه می گردد که این امر به نتیجه مرغدار نیست . 

در صورتیکه برنامه پرورش ،بصورت رویش و ساخت در 2 تالار جداگانه می‌باشد ، خوبتر میباشد که خروسها 2 هفته جلوتر به جعبه ها منتقل شوند و از دانخوری آویز منحصربه‌فرد خروس به کار گیری نمایند تا به آن عادت کنند که ابعاد از دان تراف مرغها به کار گیری نکنند . بعد از آن از 2 هفته که خروسها به تالار جدید (سالن تولید )منتقل شدند ،مرغها به باکسها منتقل شوند 0 همانطوریکه در مورد خروسها گفته شد . انتقال در ساعت ها نهایی روز و در سا‌عتها خنکی هوا انجام شود .) 

یک عدد از شایع ترین مشکلاتی که امروزه در مزارع رشد سویه های تخمگذار چشم می شود ، اختلال نرمی استخوان و کیفیت پوسته تخم مرغ هست . همگی این مورد ها به متابولیسم کلسیم در بدن پرنده باز می گردد . میتوان این تصور را داشت که به کار گیری بهینه از کلسیم به نژاد مرغهای تخمگذار بستگی داشته باشد . منبع تامین کلسیم و اندازه ذرات آماده شده ، نقش دوچندان مهمی را در بسط استخوان و همینطور پوسته خواهد داشت . ولی در این قسمت ، سوالی مطرح می‌شود . آیا تولیدات آنزیمی و فیتازها می توانند در مشکل ها خاطره گردیده تاثیرگذار باشد ؟ بایست در این قضیه ذکر کنم که بنظر اینجانب مشکلی پدید نخواهد آمد . اما در این مطلب عملکرد خوا‌هیم کرد که برخی مشکلاتی که ناشی از به کارگیری بی روش از ایندسته مواد به وجود می آیند را چک کنیم . 

دستگاه جوجه کشی

نرمی استخوان در پولت ها به دلایل مختلفی چون : * فقدان کلسیم . 

* فقدان فسفر . 

* کمبود ویتامین D3 . 

* فقدان برخی از مواد معدنی . 

به‌وجود آید . در برخی از مورد ها چشم گردیده می‌باشد که وجود همه این مشکل ها در مزارع ، سبب یک فاجعه اقتصادی گردیده است . عموما اندازه یک درصد کلسیم برای بازه زمانی رویش طیور تخمگذار تا سن پانزده هفتگی کافی خواهد بود . 

سطح ها فسفر قابل دسترس نیز بهتر است که بشرح ذیل باشد : الف ) 0 .5 درصد برای سه هفته اولیه . 

ب ) 0 .48 درصد برای هفته سوم تا هفته ششم . 

ج ) 0 .45 درصد برای دوران قفس . 

همینطور اندازه 1500 تا 2000 IU به ازای هر پوند از خوراک ، ویتامین D3 برای ایندسته از طیور کافی میباشد . حالا ، در شرای همه موارد ذکر شده تا این قسمت را بخوبی در جیره تامین کنیم ، آیا گشوده هم احتمال پیدایش نرمی استخوان را خوا‌هیم داشت ؟ بطور حتم "بله" . در واقع امروزه با پیشرفتهایی که در سرعت رویش نژادهای متفاوت پدید آمده هست ، کوچکترین خللی در جیره غذایی طیور تخمگذار در دو هفته زندگی آن‌ها می تواند منجر بروز نرمی استخوان شود . همچنین با پژوهش ها بعمل آمده معلوم گردیده است که Enteritis می‌تواند سبب ارتقا بروز این ضایعه در جوجه ها شود . 

نرمی استخوان در طیور تخمگذار هم به به عبارتی عوارض مشابه پولت ها صورت می دهد . بعلاوه ، در ایندسته از طیور ما می بایست یه خرده کلسیم را برای پوسته تخم مرغ در لحاظ بگیریم . میزان بالای ساخت تخم مرغ و سطح های ناکافی کلسیم در جیره طیور تخمگذار می‌تواند باعث ارتقا تخم مرغهای فارغ از پوسته و همینطور نرمی استخوان شود . این ضایعه قادر است در یک زمان کوتاه برهه زمانی سه تا چهار روزه فیس دهد . با پژوهش ها صورت گرفته ، معلوم شده می‌باشد که اندازه نیاز به کلسیم در نژادهای متفاوت مختلف میباشد . اما بطور معمولی ، اندازه 4 گرم کلسیم در جیره طیور تخمگذار نیازهای دوره پیک تولید آنان را تامین خواهد کرد . نژاد W36 کمی عمده و نژاد Bobcock300 یه خرده کمتر از اندازه ذکر شده ، به کلسیم نیاز خواهند داشت . میزان فسفر دریافتی طیور تخمگذار در اغلب نژادها در دوره پیک ، 500 میلی گرم و پس از آن و تا هفته 55 معاش ایندسته از طیور می بایست 380 میلی گرم باشد . بنظر اینجانب ، منیزیم نقش مهمی را در کاهش میزان نقص‌ نرمی استخوان در طیور تخمگذار داراست . اندازه 1500 IU ویتامین D3 ، به ازای هر پوند از خوراک در جیره طیور تخمگذار عادی میباشد . 

کیفیت پوسته تخم مرغ به موقعیت ساختمانی طیور تخمگذار بستگی داراست . مرغهایی که ایراد نرمی استخوان دارا‌هستند در اکثر وقت ها مورد ها ( و خیر در کلیه مورد ها ) تخم مرغهایی با پوسته های نازک تری ساخت می نمایند . مقدار ناکافی کلسیم در جیره ایندسته از طیور ظرف برهه زمانی سه تا چهار روز ، می تواند سبب ضعیف شدن پوسته تخم مرغ شود . همچنین میزان بالای فسفر در جیره غذایی تخمگذارها میتواند منجر نازک شدن پوسته تخم مرغ آنها شود . این خلل در طیور با سن بالا ، بخش اعظم بروز می کند . 

این سال مثال های مضاعف متعددی از Gout گزارش شده می باشد . این تعداد ضایعه برای اینجانب غیر منتظره بود . ممکن میباشد که یکی از دلایل آن افزایش 1 .5 درصدی کلسیم در مواردی دوچندان زودتر از موقع مقرر باشد . این موضوع ، سبب ضایعات کلیوی در پولت ها میشود . اندازه پائین سدیم و کلسیم در جیره می‌تواند سبب کاهش جذب آب شود . کاهش جذب آب در بدن پرنده میتواند سبب ساز بروز Gout شود . میزان بالای پروتئین نپخته در جیره طیور تخمگذار در مرکزها بلندمرتبه رشد طیور میتواند یک عدد از اصلی ترین مقصرهای این جریان باشد . 

فسفر در دانه های غذایی گیاهان پایین ساختاری بنام فیتین ذخیره میگردد . ذخیره فسفر در این ساختار ، سبب ساز هضم مشقت بار این ماده در مرغها شده می‌باشد . بنظر ما 30 درصد از فسفر جانور در منابع گیاهی در طیور قابل هضم میباشند . فیتاز آنزیمی طبیعی می باشد که بوسیله نوعی از باکتریها و یا این که خویش گیاهان ایجاد می‌شود . پرنده به تنهایی حاذق به تولید این آنزیم نمیباشد . نکته دیدنی در این بخش آنست که ، اگر در جیره این آنزیم اضافه شود طیور قوی به هضم منابع فسفر گیاهی تا 60 درصد خواهند بود . بنابراین این آنزیم باعث افزایش 30 درصدی در هضم فسفر به وسیله پرنده می‌شود . براین اساس ما با این کار علاوه بر ارتقاء جذب سی درصدی ، باعث کاهش میزان فسفر در کود حاصل از طیور خوا هیم شد . آیا فیتاز تاثیری را بر نرمی استخوان و کیفیت پوسته تخم مرغ داراست ؟ پاسخ مثبت خواهد بود . در اوایل استعمال از فیتاز در اروپا ، این ماده در جیره های مبتنی بر گندم به کارگیری می شد . گندم منبع مضاعف بی نیاز از فیتاز می باشد . مقدار فیتاز در جیره های مبتنی بر ذرت بطور حتم ، پائین خیس خواهد بود . در نقطه پایان نیز لازم بذکر هست که فیتاز باعث ارتقاء 20 درصدی فسفر و کاهش 2 .5 درصدی در کلسیم می‌شود . 

مهیا سازی غیرمناسب مرغداری جهت جوجه ریزی منجر ایجاد ضعیف گله می‌گردد . قبل از وارد شدن جوجه ها برنامه کاملی برای شستشو وضدعفونی کردن مرغداری می بایست به اجرا نهاده شود . 

درصد تاثیر موارد گوناگون آماده سازی در کاهش میزان کارداران بیماریزا عبارتند از:

1- بیرون کردن کود و شستشوی تالار و مرغداری 90%

2- به کار گیری از ضدعفونی کننده ها 7-6 %

3- گاز دادن 2-1 %

دستگاه جوجه کشی

علل سعی ضعیف ضدعفونی کننده ها

1- شستشوی نا مناسب و ناقص و در فیض باقی ماندن مواد آلی نظیر کود در مرغداری و سالن ها . 

2- انتخاب نا مناسب ضدعفونی کننده . 

3- عدم تماس کافی ضدعفونی کننده با دست اندرکاران بیماریزا . 

4- خنثی شدن ضدعفونی کننده با مواد شیمیایی . 

5- عدم درایت از روش به کار گیری از مواد ضدعفونی کننده ها . 

6- وجود پرنده های وحشی در مرغداری . 

7- آلودگی دوباره مرغداری به وسیله ناقلین . 

هدف ها 

پرورش در دو هفته اولیه زندگی(Brooding Period ( 1- هدف اصلی، پرورش پرسرعت در طی هفته نخستین هست که به تکامل سیستم اسکلتی پرنده منتج میگردد . به‌این ترتیب جوجه ها می بایست تا آنجا که امکان دارد تناول کردن را زودتر استارت نمایند . 

2- وصال به حداکثر پتانسیل ژنتیکی . 

3- به حداقل رسیدن هزینه ها . 

4- کمک به تندرست جوجه ها . 

دو 

هفته اول معاش مهمترین زمان زندگی پرنده است چون: 1- 

سیستم ایمنی در حال تکامل می باشد و آنتی بادی های مادری در کیسه زرده در حالا جذب شدن میباشند 2- 

مکانیسم تهیه دمای تن پرنده بطور بی نقص تکامل نیافته است 3- 

ضریب تبدیل بسیار مناسب است 4- 

اکثری از واکسن ها در این عصر تجویز می‌گردند و در واقع حفاظت پرنده در رویارویی با بیماریها در این دوره آغاز میشود 5-پرندگانی که در این زمان تحت استرس می باشند به حداکثر پتانسیل ژنتیکی خویش نمی رسند و اثرات آسیبهای وارد گردیده در طی این دو هفته ممکن است در انتهای دوره بروزکند . 

6- ارتقاء وزن اولیه برای بهبود تلاش گله ضروری است . باید کارایی شود تا گله به وزن زمینه حیث برسد . استاندارد اروپا در 7 روزگی 160 گرم هست و استاندارد ایالات متحده در 17 روزگی 680 گرم می باشد . 

در دست گرفتن 

جوجه ها روز 

آن‌گاه از ورود جوجه ها موارد زیر بایستی در اختیار گرفتن شوند: 1- در دست گرفتن دمای پاها . این فعالیت را میتوانید با قرار دادن پای پرنده بر روی گردن یا این که دسته انجام دهید . در صورتی‌که پاها سرد باشند به این معنی می باشد که تالار قبلی از ورود پرنده ها به خیر گرم نشده میباشد . در این شرایط اندازه برداشت دان به وسیله جوجه ناچیز می شود و رویش پرنده ها کاهش می یابد . 48 ساعت پیشین از ورود جوجه ها به مرغداری تالار ها را می بایست گرم نمائید و به دمای مسئله نیاز جوجه ها برسانید . 

2- کنترل چینه دان . چینه دان می بایست قابل انعطاف باشد و در 95% از جوجه ها، چینه دان باید مالامال باشد . اگر چینه دان محکم باشد نشان دهنده آن هست که به آب دسترسی نداشته اند و مقدار آب باید کنترل شود . در حالتی که چینه دان متسع باشد نشان دهنده آن میباشد که پرنده آب کافی مصرف نموده هست ولی دان دریافتی کم می باشد و باید دان را در اختیار گرفتن نمائید . 

نکات 

با اهمیت برای دستیابی به وزن قضیه حیث در سن 7 روزگی: 1- 

مدیریت دان 2- 

مدیریت آب 3- 

مدیریت دما 4- 

کیفیت هوا و تهویه 5- 

مدیریت نور رئیس 

دان 1- مهم ترین علت عدم وصال به وزن استاندارد و یکنواختی ضعیف گله در سن 7 روزه گی عدم مصرف دان کافی می‌باشد . 

2- مصرف دان در روزهای نخستین جهت جذب سریعتر کیسه زرده ضروریست . 

3- 

رشد اندامهای درونی نظیر کبد، روده و پانکراس 5-2 برابر سریعتر از رشد بدن میباشد و از طرفی رشد اندامهایی که در سیستم ایمنی موثر می باشند مثل تیموس و طحال در این تراز بسیار پر سرعت است 4- بیشترین پرورش رودهها در 10-6 روز نخستین معاش جوجه ها می‌باشد و از طرفی ارتفاع پرزهای روده جهت جذب مواد غذایی در 48 ساعت نخستین بعد از هچ، 200 درصد می باشد . دسترسی سریع و کافی جوجه ها به دان سبب ساز تکامل خوب تر سطح هضم و جذب روده، ارتقا ترشحات گوارشی روده و بهبود ضریب تبدیل غذایی خواهد شد . 

برای 

رسیدن به این منظور توجه به نکات پایین اضطراری است: 1- دانخوریها بایستی کم آب و منزه باشند . 

2- دانخوریهای کمکی به شکل سینی، رول کاغذی و تراف بایستی در 10-7 روز اولیه استعمال شوند . 

3- دانخوریهای اضافی میان آبخوریها و دانخوریهای اساسی و نزدیک مامان تصنعی و مصنوعی قرار داده شوند . 

4- دان کافی برای هر پرنده تامین شود و مهم می باشد که دانخوریها، بخصوص دانخوریهای اضافی خالی نمانند . 

5- در 10 روز اول از دان کرامبل به کار گیری شود . 

6- اندک بودن تعداد دانخوریها بر میزان مصرف دان، وزن و یکنواختی گله اثر منفی دارد . 

7- فضای دانخوری طوری باشد که تمامی جوجه ها بتوانند به سهولت به دان دسترسی داشته باشند و اگر دانخوریها پر از جوجه باشد نشان دهنده این می‌باشد که دانخوری به میزان کافی مو جود نمیباشد . 

8- آب و دان را در پیش‌رو منشا حرارتی قرار ندهید . در اینصورت به ادله گرم شدن آنها، مصرف کاهش می یابد . 

9- در صورتی‌که از رول برگه به تیتر دانخوری به کار گیری می‌کنید سطح توزیع دان می بایست حداقل 25% تراز اشغال جوجه ها باشد . 

مدیر 

آب 1- آب یک ماده غذایی با اهمیت و واجب میباشد که روی تمام عمل های فیزیولوژیک جوجه تاثیر دارد . متناسب با سن پرنده 78-65% وزن جوجه را آب تشکیل می دهد . عواملی همچون درجه آب، رطوبت نسبی، ادغام جیره و مقدار وزن بدن بر روی میزان آب مصرفی اثر گذار می‌باشد . کیفیت شیمیایی و میکروبی آب باید مطلوب باشد . 

2- مقدار آب مصرفی نسبتاً 2 برابر مصرف دان هست . 

3- فشار قلیل آب ممکن هست منجر شود جوجه ها آب کمتری مصرف کنند و مدت بیشتری جهت مصرف آب صرف نمایند . 

4- با ارتقاء سن پرنده ها اندازه آب مصرفی ارتقاء می یابد و در‌صورتی‌که در هر مدت مصرف آب کاهش یابد تندرست گله باید در اختیار گرفتن شود . 

5- به ازای هر 3 متر عرض تالار بایستی یک خط آبخوری نصب شود . 

PH 

آب PH آب نشان دهنده اندازه یون هیدروژن محلول در آب می باشد . آب مناسب باید مقداری اسیدی با PH کمتر از 7 باشد . 

معمولا اکثر زمان ها سموم دارنده طعم تلخ می باشند پس مصرف اندک جوجه از آبی رنگ که تلخ می باشد یا این که PH آن بالا، ارگانیک می‌باشد و با افزودن سرکه میتوان PH آب را کاهش داد . البته به کار گیری بیش از حد از اسیدهای آلی باعث کاهش مصرف آب شود . 

وجود آهن و منگنز مزه تلخ در آب تولید می نماید که میتواند سبب ساز کاهش مصرف آب شود . کلسیم و منیزیوم منجر افزایش رنج آب می شود و همچنین وجود نیترات نشان دهنده ورود فاضلاب به آب می‌باشد . 

در طی روزهای اول، باکتریها پرسرعت نشر پیدا مینمایند . سرکه، ترکیبات کلرین، مالامال اکسید هیدروژن، اسید های آلی، ازون و اشعه UV را میتوان به تیتر ضد عفونی کننده آب مسئله استعمال قرار بخشید . 

مدیریت 

تهویه جهت تامین هوای تندرست و تمیز، خروج گازهای مضر (دی اکسید کربن، آمونیاک، منو اکسید کربن و رطوبت)، خنک کردن تالار و در اختیار گرفتن دما، وجود سیستم تهویه مناسب در مرغداری لازم میباشد . 

در زمینه تهویه، 4 دلیل بایستی مسئله اعتنا قرار گیرد: 1- اکسیژن 2- دما 3- رطوبت نسبی 4- سرعت جریان هوا . در 14 روز نخستین دوره رویش انگیزه از تهویه صرفا تعویض هوای سالن ها است . 

کیفیت 

هوای مطلوب برای پرنده ها: 1- 

اکسیژن اکثر از 6/19% 2- 

آمونیاک کمتر از ppm 10 3- 

Co کمتر از ppm 10 4- 

Co2 کمتر از ppm 3000 5- 

رطوبت 65-45% 6- 

ذرات آویزان کمتر از mg/m3 4/3 عارضه ها 

ناشی از آمونیاک زیاد: آمونیاک در اثر تجزیه اوره در بستر ایجاد میشود . کارداران موءثر در ایجاد آمونیاک عبارتند از: تهویه نامناسب، مقدار زیاد پروتئین در جیره، بستر با PH بالای 8، دسته آبخوری . 

افزایش آمونیاک سبب ساز کاهش وزن گیری جوجه ها، آسیت و ارتقاء ضریب تبدیل غذایی می‌شود . همچنین آمونیاک سبب ساز احتقان، توقف حرکت مژکهای تنفسی، جراحت به دستگاه تنفسی و ارتقاء واکنشهای پس از واکسیناسیون می‌گردد . 

دلایل 

ناشی از co2 زیاد: 1- فعالیت پرنده کاهش میابد . 

2- احتمال دهیدراسیون بسیار می گردد . 

3- ارتقاء وقوع آسیت . 

4- 

کاهش مصرف دان و کاهش وزن گیری رطوبت 

نسبی RH رطوبت نسبی مقیاسی میباشد برای نشان دادن اندازه رطوبت یا بخار آب موجود در هوا و این‌که هوای تالار چه اندازه رطوبت می تواند در خویش نگهدارد . در واقع رطوبت نسبی به درصد اشباع آب درهوا در یک دمای معلوم مربوط می‌شود . وقتی اندازه معینی از هوا گرم می‌شود اندازه ظرفیت آن جهت نگهداری رطوبت ارتقا پیدا مینماید . به این ترتیب با ارتقاء دمای هوا رطوبت نسبی کاهش می یابد . با ارتقا رطوبت نسبی، بضاعت پرنده در دفع حرارت از طرز تبخیر کاهش می یابد . رطوبت نسبی بالا به هم پا دمای محیطی بالا میتواند برای پرنده خلل ساز باشد بخصوص با افزایش سن پرنده این اختلال تشدید می‌شود . 

مدیریت 

برنامه نور دهی دست‌کم شدت نوروفروغ در هفته نخستین بایستی 20 گران‌قیمت باشد و به تدریج در طی روزهای 14 تا 21به 5 لوکس رسانده شود . روشنایی بایستی بطور یکنواخت در سطح جوجه ها پخش شود . 

برنامه 

نوری متناوب مزایای 

برنامه نوری متناوب: 1- 

کاهش تلفات ناشی از مرگ ناگهانی و مشکل‌ها پا 2- 

کاهش وقوع آسیت 3- 

صرفه جویی در انرژی جوجه ها در اثر کاهش تحرک آنها 4- 

صرفه جویی در مصرف برق 5- 

کاهش تلفات ناشی از کانیبالیسم برنامه نوری متناوب (12 ساعت فروغ و 12 ساعت خاموشی) ارزشی هم اندازه 104 کیلو کالری/ کیلوگرم در هر پرنده دارد . 

برنامه 

نوری موثر: 1- 

محدودیت نور در 7 تا 21 روزگی 2- از 21 روزگی محدودیت نوروفروغ به تدریج کاهش یابد بطوریکه یک هفته قبلی از کشتار به کمترین اندازه خویش رسد . در اولی روز اعمال خاموشی ممکن هست 18% کاهش در مصرف دان دیده شود که آن گاه 3 روز مصرف دان با سن جوجه هم خوانی می‌شود . 

3- وزن کشی را در روزهای 7و14و21 انجام دهید . در‌صورتی‌که وزن کشی تمامی روزه انجام شود فیض بهتری حاصل می گردد . 

مدیر 

دما دمای بستر می‌تواند بر روی مقدار تلفات در هفته نخستین اثر گذار باشد . همینطور کاهش دمای بستر سبب ساز تاثیر منفی بر ضریب تبدیل و وزن گیری روزانه می گردد . 

دمای بستر در تالار های بسته باید 32 سکو و در تحت مادر مصنوعی 40 جایگاه باشد . در5 روز نخستین زندگی دمای تن پرنده از 4/39 به 1/41 سکو سانتیگراد میرسد . 

Thermoneutral 

Zone (TNZ ) دمایی که جوجه در آن شم راحتی میکند (وزن 

پرنده به کیلو گرم * 625/4)-896/31 = TNZ اثرات 

تغییر و تحول دمای مطلوب (TNZ ): 1- تولید حرارت افزایش میابد . 

2- مصرف اکسیژن افزایش میابد . 

3-میزان انرژی محافظت جوجه ارتقاء میابد . 

بنابراین تغییر و تحول دما منجر انحراف انرژی از ساخت میشود . 

اثرات 

سرما بر همت جوجه 1- 

قلیل شدن مقدار ارتقا وزن روزمره به دلیل کاهش مقدار مصرف دان و اثرات منفی بر روی مقدار سینه 2- 

ارتقا ضریب تبدیل غذایی در اثر: 2-1- افزایش انرژی متابولیکی برای گرم شدن تن . 

2-2- 

ارتقاء نیاز به پروتئین در شرایط سرما 3- 

ارتقاء تلفات به علت افزایش واکنش های پس از واکسن، آسیت، دهیدراتاسیون و گرسنگی 4- ارتقاء حذف در کشتارگاه به برهان آسیت و ضرب دیدگی در اثر تجمع بیش از حد پرنده ها . 

 اثرات سوء لوله های آلوده در گله:

1) کاهش اثر مصرف واکسنهای آشامیدنی . 

2) ارتقاء بازده تبدیل غذایی . 

3) کاهش کیفیت جنازه کشتار گردیده . 

دستگاه جوجه کشی

با عنایت به موارد ذکر گردیده اضطراری می باشد که لوله های آبخوری بعد از تخلیه گله و زمانیکه مرغ در سالن وجود دارااست هر دو هفته یکبار شستشو شوند . 

برای شستشوی لوله ها آن گاه از تخلیه سالن می توان از فرمولهای تحت به کار گیری کرد ، با این توضیح با اهمیت که غلظت مواد نامبرده زیر را نباید زمانیکه گله در تالار وجود داراست موضوع استعمال قرار داد . 

غلظت مواد شستشو دهنده در زمانیکه سالن خالی از مرغ باشد . 

ماده 

شستشو دهنده مقدارمصرف ? 

اسید سیتریک 1000 گرم در 500 لیتر آب ? 

سرکه 4 لیتر در 500 لیتر آب ? 

آمونیاک 400 گرم در 500 لیتر آب ? 

کلر 350 گرم در 500 لیتر آب شستشو لوله ها در زمانی است که گله در تالار وجود دارااست به چهره ذیل می باشد با این توضیح که آب بایستی در تانک آب تهیه و بوسیله آن لوله ها را شستشو داد و قابل مصرف طیور نمی باشد . 

غلظت مواد شستشو دهنده در زمانیکه گله در تالار باشد . 

ماده 

شستشو دهنده مقدارمصرف ? 

اسید سیتریک 200 گرم در 500 لیتر آب ? 

سرکه 2 لیتر500 لیتر آب ? 

آمونیاک 150 گرم در 500 لیتر آب آب مصرفی طیور را میتوان قبلاً ضدعفونی و بعد به مصرف رسانید . غلظت مواد ضدعفونی برای این خواسته به صورت پایین می‌باشد . 

غلظت 

مواد ضدعفونی کننده آب مصرفی طیور ? 

ماده ضدعفونی کننده میزان مصرف ? 

کلر 5 % 140 گرم در 500 لیتر آب ? 

ید 5/18 % 350 گرم در لیتر آب ? 

آب اکسیژنه 35 % 20 گرم در 500 لیتر آب ضدعفونی آب مصرفی طیور منجر کاهش تعداد میکروارگانیزمها ، کندی پرورش جلبکها و عدم رسوب املاح در مرحله داخلی لوله ها می گردد . می بایست دقت داشت که 48 ساعت قبلی از مصرف واکسن های آشامیدنی و 24 ساعت آن‌گاه از مصرف این واکسنها از مصرف آب ضدعفونی شده برای طیور اکیداً خوداری شود . 

مورد ها تحت در ارتباط با ضدعفونی و شستشوی لوله های آبخوری باید کاملاً مسئله دقت و عمل قرار گیرند . 

1) قبل و بعد از شستشوی لوله ها با مواد شیمیایی ، لوله ها را می بایست با آب ذیل فشار بخوبی شستشو داد . 

2) همچنانکه اشاره شد غلظت موادشستشو دهنده را با دقت به وجود گله در سالن و یا خالی بودن تالار به دقت حساب و کتاب و بعد مصرف کرد . 

3) از مصرف مواد ضدعفونی کننده در آب پیشین و سپس از مصرف واکسن های آشامیدنی اجتناب کرد . 

4) هر بار بعد از مصرف دارو در آب ، لوله ها را شستشو داد . 

5) مصرف برخی شستشو دهنده با یک سری از داروها می تواند کمک به ارتقا حلالیت آن ها نماید ، از جمله آمونیاک با غلظت ناچیز باعث ارتقا حلالیت سولفونامیدها و اسیدسیتریک سبب ساز ارتقاء حلالیت تتراساکلین ها میشود . 

6) سیستم آبرسانی سالنها بعد از هربار شستشوی لوله ها بخوبی آنالیز شود تا از وجود آب در آنها اطمینان حاصل شده و گله دچار بی آبی‌رنگ نشود . 

7) در مصرف آب اکسیژنه توجه شود چون این ماده میتواند سبب ساز بروزجراحات پوستی و پوسیدگی لوله ها گردد . 

8) املاح ید می توانند باعث خرابی لوله های گالوانیزه و سایر وسایل پلاستیکی سیستم آبرسانی شوند . 

9) کلر در غلظت های دوچندان می تواند سبب ساز فساد اشکال فلزات و از جمله لوله های فولادی ضدزنگ گردد . 

10) موادشیمیایی تمیز کننده لوله ها را نباید مخلوط با همدیگر مصرف کرد . 

11) در فیس مصرف کلر ، تهویه کافی در تالار بایستی وجود داشته باشد . 

12) دقت شود طیور به آبی که به منظور شستشوی لوله ها مواد شیمیایی بیشتر گردیده می‌باشد به هیچ وجه دسترسی نداشته باشند زیرا این آب می تواند برای آنان سمی باشد . 

تولید تخم یک پدیده جالب توجهی است . پولت مرغ تخمگذار در 20-18 هفتگی تخمگذاری را شروع می کند و در حدود 35 هفتگی به نقطع ی عطف تخمگذاری می برسد که در این هنگام میزان تخمگذاری بیش از 90 درصد می باشد(9 تخم در 10 روز به ازای هر مرغ یا 9 تخم در یک روز به ازای 10 مرغ) . پیک تخمگذاری در حدود 10 هفته طول می کشد و پس از آن ایجاد تخم به تدریج کاهش می یابد . 

دستگاه جوجه کشی

ایجاد تخم یک پدیده جذاب توجهی می باشد . پولت مرغ تخمگذار در 20-18 هفتگی تخمگذاری را استارت می کند و در حدود 35 هفتگی به نقط ی اوج تخمگذاری می رسد که در این هنگام میزان تخمگذاری بیش از 90 درصد می باشد(9 تخم در 10 روز به ازای هر مرغ یا این که 9 تخم در یک روز به ازای 10 مرغ) . پیک تخمگذاری در حدود 10 هفته ارتفاع می کشد و پس از آن ساخت تخم به تدریج کاهش می یابد . 

یک مرغ لبریز ساخت در هر سال حدود 10 برابر وزن بدنش تخم می گذارد متوسط تعداد تخم در مرغ نژاد لگهورن سپید تجاری حدود 265 عدد در هر سال می‌باشد ولی نژادهای دیگر در مقایسه با آن تخم کمتری می گذارند و در بیشتر مواقع مرغهای بومی پرورشی از لحاظ ساخت تخم پتانسیل تحت تری دارند . 

در یک مرغ تخمگذاری به دلایل زیادی قطع می گردد محرکهای فرنگی و داخلی سطح ها هورمونی بدن مرغ را زیر تاثیر قرار می دهند که سبب ساز تغییر‌و تحول موقعیت قاضی بر اندامهای تخمگذاری (تخمدان و اویدوکت ) می شود که این تغییرات باعث کاهش و یا توقف ایجاد تخم می گردند . کاهش طول روز ، بیماری، کرچی ، تغذیه نا مناسب و استرس از پاراگراف اکثر ترین عواملی می‌باشند که بر ساخت تخم اثر می گذارند . ولی در شرایط ایده آل هم ایجاد تخم هر مرغ به تدریج کاهش یافته و نهایتاً متوقف می شود . 

کاهش 

طول روز از اوایل تیرماه هر سال روز ها استارت به کوتاه شدن می کنند و مجددا از اوایل دی ماه هر سال بلندتر می شوند . طول روز از حدود 16 ساعت در اوایل تابستان به حدود 8 ساعت در اوایل فصل زمستان میرسد این تغییر‌و تحول در ارتفاع روز باعث تولک رفتن و قطع تخمگذاری می گردد که ممکن می باشد یک‌سری ماه طول بکشد . برای خودداری از کاهش ایجاد در اثر تغییر در طول روز به نوردهی تصنعی و مصنوعی نیاز هست . برای مراقبت تولید، طول روز بایستی ارتقاء یابد و یا این که اینکه بیش از 12 ساعت به ازای هر روز اثبات بماند(مثلا 14 تا 16 ساعت در روز) . نور و روشنایی زمینه نیاز بایستی طوری باشد که بتوان خبر نامه خواند البته جور منبع نوردهی اساسی نمی‌باشد . باید توجه داشت که در صورتیکه یک برنامه نوردهی آغاز گردد بایستی ادامه یابد و جدا فروغ و روشنایی چه بسا به مدت یک روز هم می‌تواند اثر منفی بر ایجاد داشته باشد و خوبتر میباشد که از یک زمان سنج ارزان قیمت برای در دست گرفتن برنامه نوری استفاده گردد . 

تولک 

تولک رفتن یک مرحله فیزیولوژیکی ارگانیک می باشد که به مرغ اجازه می دهد تا پرهای کهنه و دیرین خویش را جایگزین کند و اویدوکت را که اندام ایجاد تخم می باشد تجدید بنا کرده و مجددا برنا کند . وقتی که تولک روی می دهد مرغ بخش اعظم انرژی خویش را صرف رویش پرها کرده و صرفا میزان اندکی از آن را برای ایجاد تخم مصرف می نماید . 

تولک ارگانیک یک پدیده فصلی می باشد که با تغییر در ارتفاع روز ارتباط داراست . پرریزی در طیوران اهلی در هر وقتی می تواند روی دهد(بخصوص در صورتی‌که مرغ در معرض بعضی استرسها قرار گیرد) . پرریزی سریع در تمام گله معمولا نتیجه حوادث استرس زای دورازشوخی مثل فقدان آب و طعام و یا مشکل ها ناشی از برنامه های نوردهی است . گاهی با یک برنامه نوری خاص تولک رخداد می افتد در هنگامی که تولک در زمان روزهای بلند واقعه می افتد پرریزی غالبا ناتمام می ماند در این موقعیت ممکن هست که مرغ هیچ وقت به ساخت ایده آل خویش بر نگردد برای رفع این ایراد بهتر میباشد که اذن دهیم تا مرغ در ارتفاع دومی فصل زمستان به تولک برود . که با خاموش کردن فروغ و روشنایی به برهه زمانی 6 هفته در زمستان این عمل حادثه می افتد . که مرغ کاملاً پرریزی می نماید و بعد از آن با قرار دادن در شرایطی با طول روز بلند مجدداً ساخت را از رمز می گیرد . 

تذکر: در تولک رفتن پرها بصورت حیطه ای یا تکه تکه نمی ریزد و در صورتیکه چنین حالتی مشاهده شود به احتمال مضاعف نتیجه نوک زدن طیور می باشد . 

کرچی 

کرچی یک استعداد ارگانیک است که مرغ روی تخم ها نشسته و جوجه ها را تفریخ می نماید . بخش اعظم مرغ ها بالاخره کرچ می شوند بعضی نژادها بخش اعظم از دیگر نژادها کرچ می شوند و در بعضا نژادها این عمل به ندرت اتفاق می افتد (کوشین و سیلکی رکورددار کرچی میباشند البته لگهورن به ندرت کرچ می شود) . زمانی که یک مرغ کرچ می‌شود تغییرات هورمنی موجب جدا تخمگذاری میگردد . کی از عامل ها مهم مؤثر بر کرچی معمولا عده شدن تخم در آشیانه است، البته برخی مرغ ها فارغ از وجود تخم در لانه هم کرچ میگردند . برای کاهش کرچی، بایستی تخم ها هر روزه از آشیانه عده شده و محل آنها صاف شود . در‌صورتی‌که یک مرغ مایل باشد که دوران طولانی در آشیانه بماند باید بمدت تعدادی روز از لانه رانده شود در این صورت پس از یک زمان زمانی، خلق کرچی نقطه پایان یافته و مرغ به شرایط تولید تخم برمیگردد . 

تندستی 

گله مشکلات بیماری هر از گهگاه در تمام گله ها پیدایش می کند . در بعضا مواقع، کاهش ساخت تخم از اولی آرم های بروز مشکل هست . سایر علایم مشتمل بر کسلی ، عدم کار ، لنگش ، سرفه ، بیحالی و در غایت مرگ می باشد . برخی مرگ و میرها، ارگانیک می باشد البته در حالتی که یکسری پرنده علایم مشابهی را نشان دهند باید جهت اطمینان از مدل بیماری از متخصصین طیور و یا این که آزمایشگاهای تشخیصی یاری گرفت . 

سن 

تمام مرغها آخر و عاقبت تولید تخم را قطع می کنند . معمولاً مرغها تا 3-2 سالگی به ساخت ادامه می دهند تا اینکه آغاز به کاهش ساخت نموده و نهایتاً ساخت تخم را جدا می کنند . تولک رفتن مکرر و طولانی می شود و برخی مشکل ها فیزیکی در تخمدان و اویدوکت روی می دهد . قبل از این مسائل زمانی یک مرغ لبریز ایجاد به بازه 3 سال تخمگذاری می نماید ممکن است که بیش از 30 برابر وزن بدنش تخم بگذارد . در بعضی شرایط اویدکت توانایی خود را در عبور تخم از دست می‌دهد و یک یا این که یکسری تخم در اویدوکت به تله می افتد که این وضعیت از تخم افتادن نامیده می شود . در موردها دیگر مرغ ساخت زرده ای می نماید که توسط اویدکت عده آوری نمی شودو در محوطه بطنی بدن باقی می ماند . که بروز این شرایط برای درصد پایینی از زرده ها، طبیعی می باشد و مرغ می تواند به آسانی آن ها را مجدداً جذب بدن کند ولی هنگامی که این عارضه هر روز اتفاق بیافتد مرغ به تخمگذار بطنی دارای شهرت می شود . 

گاهاً مرغ های کهن سال تر تخمهای بزرگتر و یا تخمهای دو زرده می گذارند در این مسئله اویدوکت که صرفا در هنگام گذاشتن تخم گشاد می شود ممکن میباشد که به شرایط طبیعی خویش و به درون بدن مرغ بر نگردد و اویدوکت گشاد شده در خارج از تن نمایان باشد که این وضعیت بنام پرولاپس مجاری تخم شناخته می شود و یک مورد جالبی برای مرغهای گله جهت نوک زدن خواهد بود . چنین مرغی بایستی فوراً از گله حذف شود . در هر یک از موردها فوق الذکر تخمگذاری قطع گردیده و تندرست مرغ به خطر می افتد . بنابراین بهتر میباشد این مرغها از گله حذف شوند . 

تغذیه 

نامناسب گونه و اندازه جیره غذایی جهت محافظت حداکثر ساخت تخم اهمیت متعددی داراست . جیره غذایی جوجه ها بایستی بر حسب احتیاجاتشان بالانس گردد . هر گونه تکمیل کننده سازی با ضایعات غذایی یا این که پسمانده های باغات و . . . ممکن هست موجب بهم تناول کردن تعادل جیره غذایی می گردد . برای کسب حداکثر تولید تخم، مرغهای تخمگذار می بایست تخمگذاری را بصورت مصرف از روی اراده تغذیه نمایند و علاوه بر آن می بایست به مقدار کافی پوسته صدف در ظروف مستقل ای در اختیار آن‌ها قرار داده شود . 

تذکر: هیچوقت نباید از جیره های آغازین و یا این که رشدی برای مرغهای تخمگذار به کار گیری شود زیرا مواد مغذی این جیره ها گوناگون می باشد که سبب ساز کاهش ساخت می گردد . استفاده از جیره های آغازین سبب ساز بهم تناول کردن ترکیبات داخل تخم مرغ خواهد شد . 

استرس 

تولید تخم در مرغها در راستی کار تولیدمثلی آنهاست زمانی که یک مرغ در معرض استرس قرار می گیرد با قطع تخمگذاری به این وضعیت جواب می دهد . حمل و نقل، دستکاری، حرارت بیش از حد، تولید وحشت و جدا غذا وآب استرسهایی می‌باشند که در نهایت ایجاد تخم را ذیل تاثیر قرار می دهند . حفاظت از دست اندرکاران فرنگی و شکارچیان، تمیز و خوب حفظ کردن سالنهای رویش طیور ، تهویه کافی در سالنهای بسته، دسترسی دایم به غذا و آب و . . . موجب کاهش استرس شده و به حفظ ایجاد بالای تخم کمک می نماید . نگهداری طیور در حالت مطلوب بهداشتی و مدیریت عالی در گله موجب ارتقا ایجاد تخم گردیده و تخمهایی با کیفیت بالا و بازارپسندی مناسب را برای اشخاص خانواده و مشتری به ارمغان خواهد آورد .