انتخاب خروس برای گله های مادراز آنجائیکه در گله های مرغ مامان ،تولید تخم مرغهای نطفه دار با اقتدار باروری بالا مد لحاظ میباشد ، ضروری هست که خروسهایی که قرار میباشد در آینده در گله ادغام شوند از موقعیت مناسبی برخوردار باشند .زیرا همیشه خروسهای خوب در نقطه پایان دوره پرورش مو جود نمی باشند و وجود خروسهای ضعیف و دارای اشکالات جسمانی و یا این که فرم بدنی نا مناسب در فی مابین خروسهای رویش یافته امری اجتناب ناپذیر میباشد . از این رو بایستی قبل از خروس اندازی در گله در خروسها گزینش انجام گیرد .
معمولا بازه اختلاط خروسها در گله ،حوالی 22 هفتگی هست البته این مورد نباید بعنوان یک ضابطه و یا این که اصل در نظر گرفته شود . از این رو مرغداران باسابقه با توجه به برخورد مرغها و خروسها ، زمان اختلاط را انتخاب می کنند .
علایم
آمادگی مرغها جهت اختلاط : مرغها در هفته های 19 الی 21 معمولا عصبی می‌باشند و سپس ار هفته 21 آرام میگردند و رفتارشان همپا با وقار و آرامش است .
علاوه بر علائم ذکر شده، مرغهایی که آمادگی برای جفت گیری دارا‌هستند در دور و اطراف مستخدم و بازدید کننده پرسه می زنند و در شرایط شدیدتر به شرایط جفت گیری بر روی زمین مینشینند .
در صورتیکه آرم اخیر چشم نشود .میتوان باگذاشتن کف بر روی پشت مرغ و واکنش مرغ به آمادگی مرغ پی موفقیت .
در‌صورتی‌که مرغ در دوران گذاشتن کف دست بر روی پشت عکس العمل نشان ندهد و یا از تحت دست بگریزد ،هنوز آمادگی لازم را ندارد . ولی درصورتی که با گذاشتن کف دست بر روی پشت مرغ ،مرغ به وضعیت نشسته در آمد و بالها را از هم باز کرد و از زیر دست گریزو فرار نکرد میتوان سود گرفت که مرغ ها آمادگی ضروری برای جفتگیری را دارا هستند . بهمین دلیل می باشد که مسئول فارم بایستی واکنش گله را بسنجد و با عکس العمل یک مرغ قضاوت نکند .
وجود شاهپر ها بر روی بستر نیز نماد دیگری برای آمادگی و رغبت مرغ ها جهت اختلاط است .بعد از آن از هفته 20 در مرغهای مادرگوشتی لبریز ریزی شاهپر ها دیده میشود و لبریز ریزی (شاهپر ها) به حدی می باشد که بستر به طور کامل سفید می‌گردد و بعنوان یک کار مدیریتی می بایست لبریز ها توسط شن کش عده آوری و به بیرون از تالار منتقل شوند .
علایم
آمادگی خروسها جهت اختلاط : ? او‌لین نشانه آمادگی خروسها ،جهت تشکیل بقعه و جفتگیری ، دیدن خروسهای کله زخمی در فی مابین خروسها می باشد .
? وجود نزاعهای همیشگی و تضارب های نقطه پایان ناپذیر هم علامت دیگری است .
مبارزه
خروس ها وجود خروسهای کتک خور که از تحت پای سایر خروسها می گریزند و یا این که سرشان را زیر تراف برده اند که از نوک زدن بقیه خروسها در امان باشند و یا وجود خروسها در درون لانه تخم گذاری بطوریکه راز آنان به سمت داخل لانه و نصیب دم به سمت درب آشیانه هست از دیگر نماد های آمادگی خروسها برای جفتگیری حکایت دارااست .
مدت
انتخاب خروسها : بهترین زمان برای انتخاب خروسها 19 الی 21 هفتگی می باشد .
عملیات
انتخاب : لازم است که گذشته از تعیین ، پارتیشن ها به داخل جعبه خروسها برده شود و به شرح زیر کار پارتیشن بندی انجام شود .
معمولا عملیات گزینش در اوایل روز چهره میگیرد .بعد از اینکه فعالیت پارتیشن بندی به شرح صورت انجام شد، 2 الی 3 نفر ، مسئول دریافت کردن خروسها می گردند و یک نفر اپراتور در قسمت پیش گزینش ، خروسها راانتخاب می نماید .
اخیرا در بسیاری از مرغداری های مادر گوشتی گزینش خروس ها بر اساس طول شانک Shank (ساق پا) نیز انجام می‌گردد .به‌این رخ که خروس هایی را که ارتفاع شانک آن ها زیاد و یا این که ناچیز هست حذف گردیده و صرفا خروس هایی انتخاب می شوند که ارتفاع شانک آنها متوسط می باشد .طبق آزمایشاتی که انجام گرفته است اثبات شده می باشد که در خروس هایی که ارتفاع شانک مضاعف و یا این که کم دارند فعالیت جفت گیری بخوبی انجام نمی شود .
در مقطع ارزیابی شانک خوبتر هست که فلس های پا هم مورد ارزیابی قرار گیرند چون هر چه تعداد لکه های قرمز رنگ بر روی فلس های پا اکثر باشد نطفه داری تخم مرغ ها در آینده عمده خواهد بود .
از آنجائیکه خروسهایی که گرفته می شوند ممکن میباشد ظواهر یک خروس عالی را داشته باشند ولی علائمی نظیرلنگی پا را داشته باشند . واجب هست که خروسها پس از گزینش در نصیب پیش انتخاب ریخته شوند و خوی آنان در آن باکس مسئله قضاوت قرار گیرد ( مثل لنگی پا و یا این که فرم بدن ) و پس از اطمینان از سلامت بودن خروس، در قسمت تعیین ریخته می‌شوند . درصورتی که برنامه واکسیناسیون نیز مد حیث است خروسها پس از گزینش مجددا گرفته گردیده و پس از انجام عمل واکسیناسیون در قسمت خروسهای انتخابی ریخته می شوند .
علامتها
خروسهای عالی : معمولا در مرغداری ها ،یک تکنسین معلوم برای انتخاب خروس فراگیری داده می‌گردد که چشمش به خروسها عادت پیدا کند . انتخاب خروسها بوسیله چندین نفر کار صحت نمی باشد زیرا فعالیت انتخاب یک فرمان حسی است . ممکن میباشد نمرات داده شده به عوامل گوناگون در خروسها توسط 2 فرد یکسان نباشد و به‌این ترتیب چند خروس نامناسب در گله رها شوند و یا برعکس خروسهای مناسب حذف گردند .
مهمترین
علامتها در گزینش خروس عبارتند از : 1)
داشتن راز و صورت سلامت (چشمها تندرست و براق – تاج و ریش براق و پر خون –نوک سلامت و سوای انحنا و یا کج بودن و یا نوک متقاطع ) 2)
دارنده گردن قدرتمند و کشیده 3)
پشت صاف و بدون قوز 4)
پاها صاف و فارغ از انحنا و و دارای قطر و طول مناسب 5) مفصل زانو تورم نداشته باشد و یا قرمز‌رنگ نباشد .
6)
مفصل زانو گرم نباشد (عفونت های استافیلوکوکی و یا رئوویروسی ) 7)
پنجه پا صاف و سوای پیج خوردگی 8)
کف پا فارغ از تورم و زخم 9)
سینه فارغ از علامت پینه بستن 10)
جناغ سینه فارغ از علامت شکستگی و یا این که کج بودن 11) سینه به راحتی در کف دست جا بگیرد و جناغ سینه بیرون نزده باشد .
12) پرهای دم موقعیت قوسی داشته باشد .
13)
در برهه زمانی رویکرد رفتن رند و فعال باشد و علایم لنگی پا نداشته باشد 14) طول ساق پا (شانک مطلوب باشد ) . که بعد ها مانع از جلوگیری نشود .
15) علامتها جراحت و یا این که پرهای کنده شده بر روی بدن چشم نشود .
سپس از اینکه خروسها تعیین شدند به ادله استرس وارده لازم می باشد که تا 2 الی 3 روز از مولتی ویتامین به کارگیری نمایند . در صورتی که بیماری خاصی در گله وجود دارد، درمان حتمی انجام گرفته و 4-3 روز پس از تعیین خروسها، اقدام به اختلاط خروسها با مرغها نمود .
احتیاط
های واجب در زمان اختلاط : 1) تراکم مرغها در مساحت باکس ها بطور دقیق حساب و کتاب گردیده و نسبت به بالانس کردن باکس ها از نظرعددی اقدام شود .
2) پرت کردن خروسها در ساعت ها آخری روز و در نوروفروغ ملایم انجام گیرد .
3) در صورت امکان خروسها به تدریج در طی 3 روز پشت سرهم در باکس مرغ ها ریخته شوند .
4) نسبت خروسها به مرغها در ابتدای تولید حدود 11 درصد باشد .
5)
بر روی دانخوری مرغها ، گریل نصب گردیده باشد که خروسها نتوانند از دان مرغها استفاده کنند 6) در جعبه ها ، دانخوری آویز منحصر به فرد خروسها نصب گردیده باشد و دان اختصاصی خروس در داخل آن ها ریخته شود .
پیکار خروسها در روزهای اول اختلاط امری ارگانیک میباشد .عمدتا ، پیکار ها برای تشکیل مقبره و اطراف است . معمولا در گله های عالی در ارتفاع هفته اول بقاع ها و اطراف ها معلوم گردیده و نزاعها نقطه پایان می پذیرد . ولی در گله هایی که خروسها یکپارچه نیستند، نزاعها گاه تا هفته 33 هم طول می‌کشد .
پیکار در میان خروسها امری طبیعی میباشد البته در حالتی که عمده از حد چشم شود ، بازدارنده از انجام جفتگیری و یا جفتگیری های ناقص می گردد که در غایت باعث به ایجاد تخم مرغهای بی نطفه می گردد که این امر به نتیجه مرغدار نیست .
در صورتیکه برنامه پرورش ،بصورت رویش و ساخت در 2 تالار جداگانه میباشد ، خوبتر میباشد که خروسها 2 هفته جلوتر به جعبه ها منتقل شوند و از دانخوری آویز منحصربه‌فرد خروس به کار گیری نمایند تا به آن عادت کنند که ابعاد از دان تراف مرغها به کار گیری نکنند . بعد از آن از 2 هفته که خروسها به تالار جدید (سالن تولید )منتقل شدند ،مرغها به باکسها منتقل شوند 0 همانطوریکه در مورد خروسها گفته شد . انتقال در ساعت ها نهایی روز و در سا‌عتها خنکی هوا انجام شود .)
