اشکال قرقاول
گونه های اکثری متنوعی از قرقاول‌ها وجود دارا هستند که دربرگیرنده:
1- قرقاول‌های شکاری (Phasianus) :
این گونه از قرقاول‌ها جثه‌ای میانگین با دمی طویل به تعداد 18 شاهپر دارا‌هستند. آن‌ها در 33 صورت مختلف در اکثر وقت ها نقاط عالم بجز آفریقا و آمریکای جنوبی متفرق میباشند.
قرقاول‌های قفقاز (Colchicus)
قرقاول‌های طوقی چینی (Torquatus)
قرقاول‌های قرقیزی طوقی (Mongolicus)
قرقاول‌های الوان ژاپنی (Versicolor)
2- موتاسیون‌های قرقاول‌های شکاری
از قرقاول‌های شکاری که در اسارت حفظ گردیده‌اند، نژادهای خالص دیدنی توجهی رویش یافته‌اند، مانند: قرقاول‌های تنبروسوس (Tenebrosus)، قرقاول ایزابل (Isabell) و قرقاول سپید .
3- قرقاول‌های دم دراز سیرماتیکوس (Syrmaticus)
قرقاول‌های دم دراز بخاطر عدم وجود پرهای حیطه گوش و داشتن دم‌دراز و بقیه علائم، از شکاری‌ها قابل تشخیص میباشند. از گونه های آن می‌اقتدار: قرقاول‌های شاهی، قرقاول‌های الیوت و قرقالولهای میکادو را اسم پیروزی.
4- قرقاول‌های مرغی صورت (Lophura)
قرقاول‌های مرغی شکل میان خویش تیم‌های بسته‌ای را به وجود می آورند، با وجودی‌که نرها رنگهای متنوعی نشان می دهند البته آن ها با یکدیگر خویشاوندی بسیار نزدیکی دارا هستند. این قرقاول‌ها عبارتند از: قرقاول نقره‌ای، قرقاول سوین هو و قرقاول‌های پرلات.
5- قرقاول‌های چری سولوفوس (chrysolophus)
از اشکال این قرقاول می‌قدرت قرقاول طلائی (ch.pictus)، طلائی تیره، طلائی لوتینو (ch.lutino)، قرقاول لیدی‌ام هرست (lady.Amhers) و قرقاول الماس نشان (ch. amherstiae) را اسم پیروزی.
6- قرقاول‌های درخشان (Monals or lophophorus)
از معروفترین گونه های آن می‌قدرت قرقاول درخشان شاهی را اسم پیروزی. آن ها تا حدود متعددی معاش مشابه به بقیه قرقاول‌ها دارا‌هستند.
7- قرقاول‌های گوش‌دار (Crossoptilon)
از گونه های پر اسم و رسم قرقاول‌ها گوش‌دار آبی رنگ می‌اقتدار آئوریتوم (Crossoptilon auritum) را ذکر نمود. آن‌ها در چین وسط و در مغولستان مرکزی پراکنده میباشند. این قرقاول‌ها معاش گروهی داشته و در مواقع تکثیر هر جفت نر و ماده رویه غیروابسته از تیم را دنبال می‌کنند. هر آشیانه 8-5 تخم دارااست تنی چند از آن‌ها به ژاپن، آمریکا و آلمان نیز برده شده‌است .
گستره جغرافیایی قرقاول‌ها
قرقاول‌ها در بیش تر بیشه‌های شمال کشور معاش می‌کنند. قرقاول‌های کشور‌ایران تمامی از یک سیرتکامل میباشند البته با اعتنا به پراکندگی جغرافیایی و تفاوتهای جزئی ظاهری، بعضی از آن‌ها‌را به 4 سیرتکامل مشتمل بر قرقاول‌های ناحیه ارسباران و دشت مغان در شمال‌غربی کشور، قرقاول‌های تالش از آستارا تا چالوس، قرقاول‌های گلستان از حدود بابل تا پارک گلستان و قرقاول‌های سرخس در بیشه‌های حریم رودخانه مرزی هریرود میدانند.
تولیدمثل در قرقاول
قرقاول‌ها آشیانه خویش را در زمین سازه می‌کنند. آنان در زمین در سوراخی یا این که گودالی که معمولاً بوته یا این که گیاهی آن را مخفی می‌کند لانه میسازند و کف آن را با برگ و علف می‌پوشانند.
قرقاول‌ها 9 تا 16 تخم می گذارند، تخم‌ها به رنگ زیتونی مایل به قهوه‌ای میباشند و در‌حالتی که به دلیلی تخم آن ها زدوده شود آن ها می توانند توشه دیگر هم تخم بگذارند. قرقاول‌ها حدود 24 روز روی تخم‌ها می‌خوابند. جوجه‌ها به‌محض خارج وارد شدن از تخم، لانه را ترک کرده و به همدم مامان به جستجوی خوراک می پردازند.
جوجه‌ها در روزهای نخستین معاش تنها از حشره‌ها تحت عنوان طعام استعمال می‌کنند البته غذای بزرگترها را مواد گیاهی مانند دانه غلات، بذر گیاهان، میوه‌های آبدار، حشره ها، کرم‌ها و حلزون‌ها تشکیل می دهد البته در رویش صنعتی از کنسانتره فرموله گردیده استعمال می‌کنند.
قرقاول‌ها در بخش ها جنگلی و بوته‌زارها معاش می‌کنند و معمولاً برای تغذیه جاهای مالامال‌درخت را ترک می‌کنند و به کشتزارها و جاهای گشوده میروند.
رشد قرقاول
هدف ها متعددی از فعال سازی طرحهای رویش قرقاول دنبال میشوند. عرضه بدون واسطه تولیدها تولیدی این طیوران از گزاره این هدف ها میباشد. امروزه با دقت به آشنایی مضرات گوشت قرمز‌رنگ و گرایش به گوشت سپید طیوران و همینطور شکار پرنده ها حلال گوشت و تاکسیدرمی[Taxidermy]، رشد این پرنده را دارای اهمیت کرده است.
