آنسفالو مالاسی چیست:
نشانه
های این حالت مربوط به ضایعات سیستم اعصاب مرکزی میباشد که عبارتند از : ازدست
دادن تعادل ، افتادن به پشت در اکنون پر و بال زدن ، افتادن ناگهانی به پهلو با پاهای کشیده گردیده به بیرون ، عده کردن انگشتان ، کشیده شدن سر به عقب ، پرندگانی که آرم های بالینی را نشان می دهند اکثر زمان ها به خوراک تناول کردن ادامه می دهند و نبود در سن 15 تا 30 روزگی صورت می دهد و یا زودتر ، در سن 7 روزگی دیرتر ، در سن 56 روزگی . جراحات عروقی سبب ساز به (ادم ، تپش و خونریزیها بزرگ در مخچه ) می گردد .
علت اینکه مخچه عضو هدف را تشکیل می دهد (بدون دچار شدن مغز) شاید به علت افزایش اسید چرب غیراشباع باشد و جراحات و یا این که درد در 3 هفتگی در مخچه ظاهر و در مغز ضایعه ای ساخت نمی کند .
پیشگیری: میزان کافی ویتامین E از این بیماری جلوگیری می کند . دستگاه جوجه کشی
درمان: با تجویز ویتامین E از نحوه آب آشامیدنی صورت می گیرد .
خیز
تحت جلدی: علامت ها آن بصورت ادم در طول نصیب زیر قفسه سینه و به خصوص شکم و احتمالاً پایین آرواره وجود دارد .
پوست (قرمز تیره یا کبود) می شود ، ادم بزرگ به مشقت شیوه رفتن ، به علت تجمع زیرجلدی مایع در قسمت پایین شکم در حالی که پاها را از یکدیگر دور نگه می دارا‌هستند ، می ایستند .
دیستروفی
عضلانی: این بیماری فاقد علامت های صریح اما گهگاه معضلات حرکتی ساخت می نماید . دیستروفی عضلانی با منشاء تغذیه ای همپا با ادم زیر جلدی فقدان ویتامین E و اسیدها ی چرب آمینه گوگرد دار (میتونین و سیتین) همراه هست . در جوجه ها ، جوجه بوقلمون ، جوجه اردک گاهی عضله ها سینه و ران به صورت لکه های رنگ پریده هست و از این رو به آن بیماری عضله سفید هم می گویند .
پیشگیری و درمان: افزودن تکمیل کننده ویتامین E از این بیماری دوری می نماید .
آنسفالومالاسی:
مخچه متورم و مشاهده نواحی پرخون ، خونریزی ونکروز در سطح آن و در مغز کمتر میباشد .
تشخیص جراحات : تثبیت کردن بافت در فرمالین .
خیز تحت جلدی : خیز خون آلود چسبناک و کبود رنگی در پوست و پایین جلد نواحی شکمی و دیستروفی عضلانی هم در عضله سینه یا این که پاهای همین پرنده ها ظواهر می شود .
علت مرگ در این بیماری اتساع پرده قلب (پریکارد) همپا تجمع مایع داخل آن میباشد .
دیستروفی
عضلانی : در جوجه های ماکیان (ایجاد فیبرهای عضلانی سفید مایل به زرد) می نماید . که سبب تظاهر رگه رگه در عضله ها سینه و پاها می شود .
پیشگیری
با توجه به مورد ها زیر قابلیت و امکان پذیر می باشد : نگه نداشتن محموله های نو غذایی آن گاه از مهیا کردن برای دوران طولانی ، مواد غذایی با کیفیت بالا و در فیس نگه داشتن برای دوران طولانی (اضافه کردن آنتی اکسیدان های شیمیایی) ، استفاده از چربیهای استوار در خوراک ، نگه داشتن خوراک در مکان خنک برای خودداری از کاهش کیفیت ویتامین و بقیه اجزای جیره ، دوری از جیره هایی که به نحوی مخلوط نشده اند و استعمال از خوراکهای آماده تجارتی .
درمان:
ویتامین E را به اندازه 50 میلی گرم در هر پوند یا این که 10 .000 واحد در میان المللی در هر بدن جیره باید به کار گیری نمود ، به کارگیری از آنتی اکسیدان (سانتوکوئین یا این که BHT) ، مقدار سلنیوم خوراک (ppm 25/0) رساند . برای بهبودی خیز و دیستروفی عضلانی (تجویز خوراکی 300 واحد بین المللی ویتامین E برای هر پرنده ) مطلوب می باشد . پرنده ها دچار به آنسفالومالاسی به معالجه جواب مناسبی نمی دهند .
پارگی
آئورت آنوریسم
هم پا با پارگی از
بیماریهای همگانی بوقلمون است که با خونریزی های شدید داخلی به علت ترکیدگی آئورت شکمی و پارگی آئورت سینه ای (ندرتاً) فیس می دهد .
بوقلمونهای نر بزرگ و گاهی هم بوقلمونهای ماده و ماکیان (در سن 8 تا 24 هفتگی) مبتلا می شوند . حداکثر مرگ سن 12 تا 16 هفتگی است ، اغلب پرندگانی که رویش پر سرعت تری دارا هستند و از حیث جثه سنگین خیس اند در گیر می شوند . این فعالیت زمانی که بوقلمونها به پرورش تحریک می شوند حادثه می افتد . شیوع آن بیشتردر غرب آمریکا می باشد . پارگی آئورت مربوط به بالا بودن پروتئین مصرفی و یک دوره طولانی ارتقاء چربی خون می باشد . در بوقلمونهای نر بیشینه و کمینه ی دما میزان بروز این عارضه مصادف با بلوغ جنسی می باشد . ممکن هست تغییرات هورمونی مربوط به بلوغ جنسی (افزایش چربی خون ، بالا رفتن فشار خون) که اکثر اوقات قبل از پارگی صورت می دهد ، مؤثر باشد . نسبت به این بیماری (حساسیت نژادی) وجود دارااست که مربوط به ، لیزبل اکسیداز و متابولیسم مس که در تشکیل اتصال مرزی در میان الاستین و کلاژن هست که موجب ارتقا توان ارتجاعی آئورت می شود ، اهمیت دارااست .
نشانه
های بالینی: در بوقلمونهای نر و سرعت بالا الرشد، با استارت بیماری ، مرگهای ناگهانی به طور مکرر چشم می شود . بعضی پرنده ها به پشت بر روی زمین افتاده و بالهایشان را به شدت تکان و در پهنا یک سری دقیقه می میرند .
خون در دهان و منافذ بینی مشاهده می شود .
جراحات:
در حالی که پرنده موقعیت عضلانی نیکی دارد ، رنگ پریده میباشد و در محوطه بطنی اندازه متعددی خون لخته گردیده وجود داراست ، که یک یا این که هر دو کلیه را اشراف می کند و یا این که در کیسه های هوایی ، ریه ها و نای و محوطه دهان و بینی خون لخته شده وجود دارااست . درصورتی که محل ترکیدگی در آئورت صدری باشد (معمول نیست) کیسه پریکارد مملو از خون لخته گردیده می شود . معاینه دقیق معمولاً نمایانگر پارگی در دیوارة عروق خونی گرانقدر میباشد . در صورتی که محوطه داخلی بدن لبریز از خون باشد پارگی معمولاً در آئورت شکمی ، در میان همه ها صورت می دهد .
تشخیص : بر پایه (تاریخچه و جراحات بیماری) چهره می گیرد .
پیشگیری:
در طیوران در هم اکنون رشد بوقلمونهای بزرگ نر سن 12 تا 16 هفته ، محدود کردن خوراک پرهیز از مصرف بیش از حد پروتئین و چربی می تواند در خودداری نقش بسزایی داشته باشد . به کار گیری از روشهای مدیریتی جهت آهسته نگهداشتن پرنده (مثل بدون‌نور نگهداشتن تالار ، محدود کردن فروغ و روشنایی روز ، در پرندگانی که به علت این بیماری تلف گردیده اند میزان مس در کبد ذیل میباشد ، اما با افزودن کامل کننده مس تأثیری بر روی کاهش خسارات ندارد . درمان برای این بیماری وجود ندارد .
سندرم
کبد چرب سندرم
کبد چرب همپا با خونریزی توصیف : سندرم کبد چرب یک عدد از بیماریهای مرغهای تخم گذار چاقی می باشد که در قفس حفظ می شوند و چرب شدن بیش از حد کبد ، کاهش ناگهانی تولید تخم مرغ و افزایش مرگ و میر گله از مشخصه های آن می باشد .
وقوع بیماری: به طور انحصاری برای مرغهای تپل و پر تولید در قفس بروز می کند . پرندگانی که به صورت آزاد رشد می یابند (به ندرت) به این بیماری دچار می شوند . گله های در گیر معمولاً ذیل تغذیه با جیره های پرانرژی می باشند . واگیریهای این بیماری در آب و هوای گرم متداول تر می باشد .
این
سندرم ناشی از : دریافت کالری بسیار و کاهش مصرف انرژی دریافت شده می باشد . پرندگانی که در بستر رویش می یابند می تواند کالری اضافی را مصرف کنند . پرندگانی که محبوس درقفس می‌باشند نمی توانند کالری اضافی را مصرف کنند . متابولیست های حاصل از پرورش کپکها درغذا و آب آشامیدنی موجب تخریب سمی کبد می شوند . ممکن هست کمبود عامل ها لیپوتروفیک که برای حرکت چربیها و حذف آن‌ها از کبد ضرور ی می باشند باعث این بیماری شوند . استرس هایی مثل گرمای بیش از حد ، ساخت فراوان بالا ، تصحیح نژاد برای ساخت تخم مرغ یا این که بیماریهای پایین بالینی از دست اندرکاران آن می باشد .
آرم
های بالینی: مقدار تخمگذاری به طور ناگهانی از میزان بالا (75 تا 85%) به (45 تا 55%) را می یابد مرگ و میر به تدریج در گله ارتقاء می یابد . بعضا (ولی خیر همه) پرندگان گله ، چاق می باشند . وزن بدن 25 تا 30% بیش از حد معمول میباشد و تعداد پاره ای دارای تاج و ریش رنگ پریده می باشد .
جراحات:
لاشه ها بیش از حد چاق هستند و ناحیة سر پرنده رنگ پریده می باشد .کبد رنگ زرد رنگ ، چرب و نرم و دارای میزان ناچیز یا این که زیادی خونریزی و یا که می باشد های خونی پایین کپسولی هست . پرندگانی که به طور ناگهانی تلف می شوند در اثر چه کسی است خونی ، دچار پارگی کپسول کبدی و خونریزی داخلی می شوند .
پیشگیــری:
جلوگیری از چاقی پرندگان و اندازه سفارش شده انرژی جیره از جمله شایسته ترین راهها می باشد . قرار دادن غذاهای نو آسیاب شده و عاری از کپک و پرهیز از قارچ زدگی بستر و منشاء آب ، جلوگیری از استرس (استرس گرما) به وسیلة (تهویه مناسسب ، خنک کردن) می تواند موثر باشد .
درمان:
معالجه مفیدی وجود ندارد . به هر تن غذای آردی ، علاوه بر مقادیر معمول این مواد را بیافزایید . کولین کلراید 1000 گرم ، ویتامینE 10 .000 واحد میان المللی ، ویتامین B12 12 میلی گرم ، اینوزیتول 2 پوند . کاهش انرژی کل جیره یا این که دستکاری یا جایگزین کردن اجزای غذایی . جایگزین کردن سبوس گندم به جای ذرت ـ محدود کردن غذای مصرفی پرندگان می تواند پاسخی را در پی داشته باشد .
کبد
فراوان چرب به همراه خونریزی این بیماری در مرغهای تخمگذار نیز سن چشم می شود . این بیماری به چهره انفرادی ، خصوصاً در آب و هوای گرم و در مرغهای کهن سال تخمگذار نژادهای سنگین وزن خیس می باشد و ایجاد تخم مرغ کاهش می یابد . ارتقاء مقدار چربی کبد (مثل تری گلیسرید) که تا 70% می رسد باعث تغییر رنگ کبد به رنگ متمایل به خاک رس شده ، قوام کبد دوچندان ترد و آسیب پذیر می شود . تلفات (به ندرت) و در اثر خونریزی شدید کبد تولید می شود . همگی ها متورم و بی رنگ شده و شکم محتوی تجمع متعددی از چربی میباشد که زردرنگ رنگ بوده و در دمای اتاق تقریباً مایع است .
علت
کلیدی بیماری ناشناخته هست ولی به عامل ها ذیل برمی گردد: دان (کربو هیدرات دوچندان و چربی کم) و در شرای به طور آزاد باشد در اثر تجمع چربی باعث به چاقی می شود . فقدان اسید لینولئیک و سلنیوم پیدایش آن را تشدید می نماید . دمای بالا (فعالیت پرنده را کاهش پس از اتلاف حرارتی می کاهد) ، قلیل تحرکی (مرغ قفس) ، استرس ، استروژن مضاعف ، اندازه زیر هورمون تیروئید خون .
سویه پرنده – متوسط چربی کبد در سویه های گوناگون مرغ تخمگذار ممکن هست از حدود 25 تا 50% باشد .
