تهویه
در سالن مرغداری باز تالار های باز به تالار های پنجره دار یا این که پرده دار گفته می شود .پرده ها یا این که پنجره ها در روز های اولیه رویش جوجه ها بایستی بسته باشد .هم‌زمان با رشد جوجه ها و در نظر به دست آوردن رتبه حرارت محیط پرده را در سا‌عتها گرم روز گشوده و هنگام شب می بندند .موقعیت جوی و سن جوجه گزینش کننده مقدار تحت آوردن پرده در هنگام روز و شبکه های اجتماعی هست .به هیچ وجه نباید باد در تالار جریان داشته باشد .هر چند در دست گرفتن تهویه در سالن های گشوده ایراد است البته تهیه مقدار جریان هوا فوق العاده اهمیت دارد .
تغییر و تنظم پرده ها بر اساس دمای درون و بیرون سالن از عامل ها حساس رشد است . بالا و زیر آوردن پرده ها در ارتفاع روز یکسری بار حتمی میباشد و فقط گشوده کردن پرده در صبح و بستن آن به هنگام شب کافی نمیباشد . تهویه و دمای غیرمناسب تالار باعث بروز مشکلاتی در گله می گردد و درصورتی که تهویه با پرده ها به حالت قلم انجام می شود بسیار اثر گذار خیس از دسته دستی خواهد بود . زمانی که دمای خارج تالار فوق العاده سرد است گرم کردن سالن دوران رویش برای راحتی جوجه ها تقریبا غیر ممکن می شود در این وضعیت گاهی چه بسا حرارت مازاد ساخت شده از سوی مادر های مصنوعی نیز می تواند دمای تالار را به حد مناسب برساند .
گهگاه اوقات برای رهایی یافتن از این اختلال قسمتی از سالن را با دو پرده ی پلاستیکی شفاف از سقف تا کف می پوشانند به طوری که هر کدام از این پرده ها در فاصله ای معین از مامان تصنعی و مصنوعی و خارج از محوطه حصار دور و اطراف مادر تصنعی و مصنوعی آویزان گردد .با استعمال از این روش تنها نصف سالن در اختیار جوجه ها قرار دارااست و این فعالیت تا وقتی که جوجه ها والا شوند و بتوانند هوای خنک را تحمل نمایند ادامه دارااست . بایستی اعتنا داشت که تهویه محوطه ی محصور در میان پرده ها کافی میباشد . برای این منظور شکاف هایی در قسمت بالا و پایین پرده ها ساخت می نمایند .زمانی که جوجه ها به سن 2 تا 3 هفتگی رسیدند باید پرده ها را برداشت .چنانکه مادر مصنوعی در قسمت اواسط سالن نصب شده باشد می توانایی دو انتهای تالار را خالی گذاشت وفقط از نصیب اواسط تالار برای رویش جوجه ها به کارگیری کرد . کاهش فضای برهه زمانی رشد باعث صرفه جویی در مصرف سوخت می شود .
بهداشت تالار رویش و نوک چینی تهویه
در تالار مرغداری تهویه
در سالن مرغداری تهویه
در تالار مرغداری بسته با توجه به این که این تالار ها هیچ پرده و پنجره ای ندارند و تماما بسته اند پس از رسیدن سن جوجه ها به یک سری روزگی ضروری می باشد جریان هوا در تالار ارتقاء پیدا نماید تا محیط مناسبی برای جوجه ها تامین و رویکرد دستگاه تهویه فعال شود . میزان و تعداد جوجه ها در سالن کارداران تعیین کننده جریان مطلوب هوا خواهند بود . در این نوع سالن ها هوای تازه از نحوه کانال وارد سالن گردیده و از طریق هواکش بیرون می شود .
برای فروغ به جای روشنایی ارگانیک از فروغ و روشنایی مصنوعی استعمال می ود .در این سالن ها حتی در ماه های سرد سال نیز در شرای تراکم مراقبت مرغ ها در تالار بالا باشد با به کار گیری از قفس های چندین طبقه معمولا نیازی به راه و روش دستگاه گرمایشی در سالن نمیباشد . چون گرمای تن خویش پرنده ها حرارت تالار را به حد مناسب می رساند . به طور کلی در تالار های مرغداری برای اکسیژن و بیرون نمودن رطوبت و گاز آمونیاک و حرارت مطلوب باشد و هوا در درحال حاضر جریان باشد . جریان هوا باید از بالا به تحت و از پهلو به پهلو یکنواخت باشد و برای این خواسته دستگاه های تهویه منحصر به فرد حتمی است . معمولا هوا از شیوه دریچه های ورودی که در نصیب حاشیه ی شیروانی قرار دارند (دریچه های نوری روی دیوار یا این که انتهای سالن) و یا از طریق دریچه های منش دستگاه خنک کننده وارد سالن می شود . میزان هوای خروجی گزینش کننده تعداد و میزان هواکش میباشد . ولی باید مطمئن باشیم که تیغه ها هواکش و پشت پنجره ها کاملا پاک شده باشند .در غیر این چهره جریان هوا کاهش می یابد .عمده هواکش های تهویه ای سالن مرغداری ها 9/0 متر قطر دارا هستند و با یک موتور با نیروی نیم اسب بخار عمل می کنند و در هر دقیقه حدود 10000 فوت مکعب هوا را جابجا می کنند . هواکش های بزرگتر با قطر 4/1 متر هم موجودند که می توانند در هر دقیقه 30000 فوت مکعب هوا را جابجا کنند .
