جوجه بوقلمون تا 24 ساعت و یا چه بسا عمده احتیاج به میل کردن و آشامیدن ندارند زیرا از زرده ذخیره بدن به کار گیری می نمایند اما آن گاه از این بازه باید غذا و آب کافی در اختیار آن ها قرار بخشید . مقدار غذایی که به وسیله جوجه بوقلمونهای در هم اکنون پرورش خورده می شود در اولین ماه زندگی 460-450 گرم میباشد . اساسا بوقلمون حیوانی است که اختصاصی گوشت پرورش داده می شود از اینرو بیشتر تعیین در بوقلمون از لحاظ تبدیل غذایی رخ می گیردبدین ترتیب که هر چه بوقلمون در ازاء غذای کمتر گوشت بیشتری تولید کند بهتر میباشد . بوقلمون از نظر ضریب تبدیل پرنده خیر به شمار می رود چون به طور میانگین مقدار ضریب تبدیل غذایی در آنها در اوایل معاش حدود 3 به 1 هست . در بعضی مزارع از غذای تمام آردی و در برخی دیگر از غذای آردی- دانه ای به کارگیری می شود ولی در گروهی از مزارع نیز تا 8 هفتگی غذای تمام آردی و از 8 هفتگی به آن گاه غذای دانه ای – آردی در اختیار پرنده قرار می دهند . در صورتی‌که بوقلمون به طریقه محدود محافظت شود ، اضافه نمودن علف سبز به جیره غذایی جوجه ها منجر خوب تر شدن پرورش می شود . 4 هفته پیش از وصال بوقلمونها به سن عرضه به بازار می بایست مواد بودار مانند روغن ماهی یا پودر ماهی را حذف کرد تا گوشت بوی نامطبوع نگیرد . غذای بوقلمونهای تخمگذار مشابه مرغهای تخمگذار میباشد اما می بایست اعتنا داشت که بوقلمونهای تخمی را نباید بیش از حد غذا داد زیرا سبب ساز چربی گرفتن آنها می شود و ساخت تخم را تحت می آورد . جوجه ها را پس از بیرون شدن از تخم به بازه زمانی 24 ساعت باید در استراحت غذایی قرار داد و بعد از آن به تغذیه آن ها در 20 – 15 روز اول اعتنا کرد .
برای فربه ساختن بوقلمون بایستی کلیه روزه خوراک دانه به آن ها بخشید و هر چه هنگام بردن به بازار و کشتن بوقلمون نزدیک شود بایستی بر طعام دانه آن ها افزود . ترکیبات کلی جیره را ذرت ، گندم ، جو و یولاف تشکیل می دهد . ذرت را نباید فقط به بوقلمونهای پرورشی بخشید زیرا بیش از حد پرنده را فربه می سازد . می توان در زمستان از برگ چغندر و یولاف هم در ترکیبات جیره استعمال کرد . در اختیار گذاشتن زغال چوب ، شن و آهک نیز مطلوب هست . همچنین در موقع جفتگیری بایستی طعام قویتری نیز مثل آرد ماهی ، پودر خون و . . . در اختیار پرنده قرار بخشید .
همیشه در هنگام تغذیه نکات زیر را مد حیث قرار دهید : از دادن غذا دوچندان و طعام نامرغوب و کپک زده پرهیز فرمائید .
علوفه سبز خرد کرده و چراگاه می بایست در دسترس جوجه بوقلمون قرار گیرد .
گاهگاهی در آب آشامیدنی پرنده از یک قاشق چایخوری سولفات مس دو سود در یک لیتر آب به کارگیری فرمائید .
لانه و طعام و در رخ وجود چراگاه می بایست کاملا پاکیزه باشد .
نوک
چینی : نوک بوقلمونهای برنا میان 5 – 2 هفتگی چیده می شود . چنانچه دیرتر از این سنین اقدام به نوک چینی نماییم ، به چنگ آوردن و مهار حیوان بدلیل سنگینی جثه دشوا خواهد بود . ممکن هست بوقلمون مبتلا مالامال ریزی گردد . پیش از این‌که بوقلمونها در گیر کانیبالیسم شوند بهتر میباشد عمل نوک چینی انجام شود . نوک چینی نباید در یک روزگی و در جوجه کشی انجام شود زیرا ممکن هست این فعالیت منجر بروز استرس و بی میلی جوجه ها به خوراک و آب و در سود نزاری و بی آب شدن تن حیوان ( دهیدراسیون ) گردد .
می بایست توجه شود سوراخهای بینی چیده نشوند . همچنین دقت شود که پس از این کار طعام در دانخوری در سطحی باشد که جوجه های نوک چیده شده براحتی بتوانند آنرا بخورند .
جدا
تاج و ریش : تاج و ریش از اعضایی میباشند که اکثر زمان ها در نزاعهای میان پرنده ها به خصوص بوقلمونها از هر عضو دیگری جراحت پذیرتر می باشد . تاج و ریش را می بضاعت در جوجه بوقلمونهای یکروزه به سادگی با قرار دادن بین انگشت سبابه و شست با ناخن شست جدا نمود . حتی تا سن سه هفتگی هم می بضاعت آنان را با ناخن گیر و قیچی براحتی انقطاع نمود .
انقطاع
ناخن : جدا ناخن معمولا برای دوری از تولید خراش روی پوست تن و پهلوی بوقلمون انجام می شود . این عما اکثر در محیط هایی که تعداد در تراز بوقلمون دوچندان و بیش از حد متراکم میباشد انجام می شود اما حتی در رویش در چراگاه نیز بسیار موثر می باشد . برای این خواسته می بایست ناخن ها به کلی قطع شوند . قطع ناخن باید در روز اولیه معاش در موسسه جوجه کشی انجام شود .
جدا
لبریز : چنانچه بوقلمون در چراگاه پرورش داده شود ، با جدا پرها به سهولت می بضاعت و توان جلوی پرواز این پرنده را گرفت . جدا مالامال از قسمت انتهایی یک بال و پر با یک نوک چین از اقداماتی هست که جلوی پرواز را در چراگاه خواهد گرفت . جدا پر با نوک چین برقی در یک تا آبادی روزگی می تواند انجام شود . عمل قطع مالامال در حال حاضر قلیل تر از کهن انجام می گیرد چون در بوقلمونهای گوشتی موجب بد شکلی جنازه می گردد .
