هدف از تولک بردن،نگهداری بخش اعظم گله به علت صرفه جویی درهزینه رشد و هم تنظیم ایجاد برای عرضه جوجه در زمان مناسب هست .
برنامه تولک همچنین منجربه ارتقاء کیفیت تخم مرغهای ایجاد شده، افزایش 3تا5 گرمی وزن جوجه های سیکل دوم نسبت به سیکل اولیه تولید خواهد شد .درکلیه روشهای تولک حتمی هست 30 تا 31درصد از وزن بدن مرغها کاسته شود،خوصا چربی های اطراف دسگاه تناسلی جهت تولید دوباره از بین برود .هرچه ارتفاع بازه زمانی کنار گذاشتن ساخت واستراحت گله بیشترباشدعملکردآن درسیکل دوم بهتراست .بهترین موقعیت تولک وقتی رخ میدهدکه8هفته پس از آغاز برنامه گرسنگی ساخت گله به مرز5درصد برسد .بایستی درنظرداشت که افزایش سن گله،عملکرد سیکل دوم را کاهش می دهد و لذامناسبترین برایتولک بردن گله حدود 55هفتگی میباشد،ضمن این که تولک بردن گله بیش از 65هفتگی سفارش نمی شود .
تولک بردن گله تخمگذار از دهه 1930در امریکا متداول شد .تولک بردن مرغ گوشتی برای اولین بار در دهه 1370 در دربین رویش دهندگان مرغ مادر ما ترویج یافت که بعضا نتایج وعملکردهای متفاوتی برای سیکل دوم تولید در فی مابین رویش دهندگان در بر داشت .تولک بردن دارنده منزایا ومنافع اقتصادی قابل توجهی میباشد .
در این مقاله سعی بر این بوده میباشد که برنامه تولک به طور اصولی قضیه ارزیابی قرارگیرد .آرزو انداریم که نتوانسته باشیم گوشهای ازنیاز علاقمندان به مطالعه این قضیه را براودهگردانیم .
درتصویر
ذیل تفاوت اندازه وکیفیت تخم مرغ ها رادر تولک رفتن ویا نرفتن مرغ مشاهده می کنید اصول
ضروری جهت تولک بردن گله: 1-
کاهش وزن بدن: با کاهش وزن می بضاعت و توان چربی های مازاد تن را از در میان برد،که جدا بدون نقص تولیدرابه دنبال داراست وباعث اماده شدن دستگاه ساخت مثلی برای تولید دوباره می گردد .به نظر می رسد که کاهش وزن یکی از عامل ها حساس در ارتقا ماندگاری (Livability)حیوان بوده وسبب محافظت تندستی پرنده میگردد .
مقدار کاهش وزن به دست اندرکاران مختلفی بستگی داراست که مهمترین انها اندازه هماهنگی گله میباشد .بایددرنظر داشت که چنانچه یکنواختی گله ذیل باشد ،کاهش وزن بیشتری برای یک برنامه ی تولک چیره اضطراری می باشد .
طی ازمایشات گوناگون مناسب ترین کاهش وزن 27تا31%گذارش گردیده است .
باید دانست که حتی 20%کاهش وزن نیز توانا به انقطاع بدون نقص تولید نمیباشد .چنانچه 25تا30%ازوزن حیوان کاهش نیابد ،چربیهای اطراف دستگاه تناس لی نیزاز میان نرفته ولذا قدد ترشح کننده ی کلسیم با اندک کاری روبه رو بوده وتامین کلسیم جهت ایجاد پوسته مشقت بار تخم مرغ،به خوبی انجام نمی شود .
ازآنجایی که کاهش وزن در فصل فصل تابستان نسبت به زمستان نماید بوده وبه آرامی صورت می گیرد،به دوران مقطع بیشتری برای کاهش وزن نیاز می باشد .
به همین ادله چنین به لحاظ می رسد که گله های که در فصل تابستان تولک برده می شوند ویا مدت بازه زمانی بیشتری برای تولک رفتن صرف می کنند،درسیکل دوم تولید ،از عملکرد بالاتری نسبت به گله های که در فصل زمستان تولک برده شده اند(سریعتروزن خویش را از دست می دهند)برخوردارند .
کاهش 31%وزن بدن ،از شیوه ارتقاء ایجاد در سیکل دوم،کاهش تخم مرغهای غیر قابل جوجه کشی،افزایش وزن منحصربه‌فرد تخم مرغها و ارتقا وزن پوسته تخم مرغها سبب ارتقاء عملکردگله در سیکل دوم می شود .
از طرف دیگربایستی درنظر داشت: که کاهش وزن زیادی برای مثال تا مرز 35%سبب ارتقاء تولک،افزایش مرغ های وازده و کاهش ساخت در سیکل دوم ایجاد می شود .
رویکرد
های متعدد کاهش وزن: 1-1گرسنگی:
رایج ترین وساده ترین خط مش تولک بردن ،گرسنگی میباشد .
برسی های علمی نشان داده میباشد که:که طیوران وحشی در شرایط پرریزی ارگانیک ،برای بازه زمانی برهه زمانی متعددی از میل کردن غذا امتناع می کنند .
در این خط مش تا کاهش 31%از وزن بدن ،هیچ غذایی به گله داده نمی شود .مقطع مدت این گرسنگی برای گله های تخمگذار10-14روز و درگله های مادر به طور محسوس بخش اعظم بوده و معمولا 18-21روزمی باشد .این مدت مقطع به عواملی زیرا تراکم گله ،دمای محیط،یکنواختی گله،نژاد و وزن بدن در برهه زمانی آغاز تولک بردن بستگی دارااست .
در بعضا مواقع برنامه انقطاع دان با برنامه قطع آب همپا است،توصیه های علمی برآن میباشد که جهت پرهیز از افزایش استرس قطع ،برنامه جدا آب خصوصا در فصول گرم سال انجام نگیرد .
در این خط مش درطی 4-5 روز تولید بطور کامل قطع می شود .
جهت جلو گیری از ساخت تخم مرغ های لمبه وغیر قابل جوجه کشی وهمچنین وارد امدن اسیب کمتر به استخوان بندی مرغ ها بر ای آغاز سیکل دوم می بایست در چندین روز اولیه گرسنگی از منابع کلسیمی اسفاده می شود .
برخی مواقع جهت کاهش استرس گله وهمچنین کاهش اندازه تلفات احتمالی،گله در طی یک سری سطح در معرض گرسنگی قرار میگیرد ودر فاصله بین این پروسه ،دان ویا دانه جو ویا گندم به مرغ داده می شود .
در این راه و روش میتوان بر طومار قطع اب را اجرا نمود .این
منش به خودی خویش منجر کاهش وزن در مقطع زمان طولانیتر خواهد شد .
2-1
به کار گیری از فلز روی (ZN) روی از روش کاهش ویا قطع بی نقص اشتها سبب کاهش مصرف طعام میگردد .از
طرف دیگر به برهان وجود آنتا گونیسم در بین روی وکلسیم ، باعث خنثی سازی تاثیرات کلسیم تخمدان می گردد .
روی بر صورت گیری cAmp (Cyclic Adenosibn Monophoophate )وتولید پروژسترون در سلول های تخمدان(Granulosa )تاثیر منفی دار د .
آزمایشات نشان داده میباشد که میزان پرژسترون خون درمرغ هایی که ازجیره دربردارنده روی مصرف کرده بودند زیر تر ازحالت عادی بوده میباشد .
روی هم چنین با اثر کاهش خود بر ایجاد استروئدها و گنادوتروپین ها واین کار خود سبب اتروفی فولیکولها می گردد .
منابع قابل استفاده دربردارنده روی عبارت اند از :اکسید روی ،استات روی وسولفات روی می باشد .
مصرف ppm 20000 روی به صورت اکسید،سبب انقطاع بدون نقص ساخت ظرف 5 روز می گردد .
استعمال از اکسید واستات روی به اندازه 10000پی پی ام هم سبب ساز قطع ساخت در طی 6 روز می شود .
چنانچه از هیچ منابع تامین کننده کلسیم در جیره به کارگیری نشود،استفاده از 2800پی پی ام روی در جیره نیز باعث بروز نشانه ها مشابهی می شود .
پس
از مصرف روی ،تراکم ان در بافتهای نرم نظیر لوز المعده،کبد و همگی به سرعت بالا می رود ولی آنگاه از بده بستان جیره ،مقدار روی به سرعت کاهش می یابد ،هر یک‌سری در بافت های مشقت بار مثل استخوان پس از تغییر جیره همچنان مقادیری روی باقی می ماند چندین نکته در ارتباط با مصرف روی: استفاده از روی زمان بازگشت به ایجاد راطولا نی تر می کند .
شایسته ترین مرجع روی برای استفاده در برنامه تولک،اکسید روی می باشد .
حتمی میباشد منابع مصرفی دربردارنده روی عاری از ترکیبات سرب باشند .
2-
دست کم ساخت استرس: تولک رفتن به خودی خویش برای مرغ ایجاد استرس می کند .
بنابراین بایستی این برنامه بگونه ای اجرا شود که برای گله دست‌کم استرس را ساخت کند . متداولترین رویه که باقطع تولید هم ارتباط دارد،کاهش شدت ومدت فروغ و روشنایی میباشد .بایستی در حیث داشت که کاهش رفت وآمد های غیر واجب در تالار های پرورش آرامش بیشتری را برای گله تولید می کند .گزارش های علمی حاکی از آن میباشد که مصرف ویتامین C درطیور(بخصوص در خروسها )باعث کاهش استرس وهمچنین افزایش ماندگاری مرغ در گله می شود .به لحاظ می برسد که به کار گیری ازآمینواسیدها به مقدار ppm 50سبب کاهش استرس می گردد .
درمواردی دیده شده میباشد که گله های مرغ درزمان تولک مبتلا خودخوری(کانیبالیسم)میشوند وبرخی مواقع تلفات قابل توجهی را به مرغدار اجبار می کند .
بااستفاده ازکاهش شدت نور،پاشیدن دانه جو در باطن سالن های رشد و به کار گیری از اشیای قرمز‌رنگ رنگ می بضاعت به مقدار قابل توجهی از خویش خوری گله کاست .بایددانست که وجوداسترس به خودی خود نیز می تواند باعث بروز برخی بیماریهای عفونی وغیر عفونی گردد .
برنامه
های نوری مختلفی وجودداردکه در زیربه دونوع مرسوم آن اشاره خواهیم کرد: 1-2-
منش اول: به کارگیری از 8 ساعت نوربه بازه زمانی 2هفته قبلی از آغاز برنامه تولک وادامه همزمان آن در طول برنامه تولک،این عمل خیر فقط منجر کاهش استرس می شود بلکه سبب به توقف زود هنگام ساخت تخم مرغ وافزایش تولید آن درسیکل دوم ایجاد می گردد .
2-2-
راه و روش دوم: دراین شیوه گذشته از برنامه تولک مقدار نوروفروغ به مقطع یک هفته تا 24 ساعت افزایش می یابد و هم زمان با استارت عصر ی گرسنگی میزان آن را تا10ساعت تقلیل می دهند .
بدلیل این‌که این مقطع زیرحد آستانه تحریک هیپوفیز قراردارد به این ترتیب باعث تحریک تخمگذاری نمی گردد .
ودرعین اکنون به استدلال ارتقاء تحریک پذیری(افزایش تحرک درپرنده)،موجب مصرف سریعتر ذخائرچربی بدن پرنده می شود .
یک سری
نکته در رابطه با این روش: این برنامه زمان گشوده گشت به تولید راطولانی تر می نماید .همچنین باید افزود که این رویه مناسب سالن های گشوده است که در آن ها قابلیت و امکان کاهش فروغ تا8 ساعت وجود داراست .
علاوه بر تغییرمدت بازه نوربهتر میباشد شدت فروغ و روشنایی هم تغییریابد(کاهش)،که این دستور موجب کاهش استرس وهمچنین موجب دوری از کانیبالیسم می شود .
بلافاصله پس از استارت مجدد دان،بایستی مقدار نور و روشنایی رابه 16 ساعت وشدت نوروفروغ را به اندازه طبیعی باز گردانید درغیراین چهره ارتقا نوروروشنایی آرام آهسته ودرطی چندمرحله انجام بگیرد بهتراست .
3-بازگشت
به تولید: کاهش بیش از 31%از وزن موجب بروزلطماتی به گله می گردد .گزارش گردیده میباشد کاهش 35%وزن سبب ارتقاء تلفات تولک وکاهش سعی ساخت درسیکل دوم تولید شده میباشد .
لذالازم است پس از35%کاهش وزن،مجددامرغها تغذیه گردند .
بایدنظرداشت که این تراز بسیارحساس می باشد ونقش انتخاب کننده در طول مدت استراحت گله را بر عهده دارااست .
جهت گشوده گشت دوباره گله و رجوع به سطح دوم سیکل ساخت ، دو شیوه متفاوت وجود دارد که در پایین به آن ها اشاره شده میباشد .
1-3–
بازگشت به ساخت بلند مدت(دوره ترک تولید طولانی): چنانچه پس از نقطه پایان گرسنگی ، گله با غذایی تغذیه شود که فقط نیاز های متابویکی تن رااجابت کند وترمیم کنندضایعات باشد،همچنین ارتقا مقدار دان بصورت آرام آهسته انجام می شود،طول مقطع استراحت گله طولانی خواهد شد .
آزمایشات مختلف نشان داده میباشد که ارتقاء دوره میباشد استراحت باعث بهبود عملکرد در سیکل دوم تولید می گردد .علاوه بر آن کیفیت تخم مرغ حاصله نیز بهبود می یابد به حیث می رسد استراحت بخش اعظم مرغ ودستگاه تناسلی آن ، منجر بهبود تولیددر سیکل دوم می گردد .
2-3س-
باز گشت به ساخت سریع(دوره ترک ساخت کوتاه) چنانچه بخواهیم گله پس از کاهش وزن حتمی سریعا به ایجاد باز گردد،بهتر میباشد تغذیه گله رابا جیره مرغ های تخمگذار شروع کنیم .باافزایش میزان غذا نیزمی توان(البته مقادیر کم)باعث شروع به ایجاد سریعتر شد .
به عبارت دیگر کمیت وکیفیت غذای مصرفی در افزایش ویا کاهش طول زمان استراحت نقش مهم داراست .
دردوره تولک کوتاه،تولیدسریعا مقدمه خواهد شد،اما تلاش ساخت نسبت به رویکرد قبل پائین تر خواهد بود .
در زمان استراحت گله وباز گشت به تولید،می بضاعت از 2 ویا 3 جیره مختلف استفاده جست پس خوبتر میباشد در جیرههای مسئله به کارگیری مقدار اسید آمینه گوگرددار(جهت جایگذینی پرهای ریخته شده)وهمچنین درصد کلسیم مسئله توجه قرار گیرد .
درجیره های قضیه به کارگیری باید اندازه پروتئین خام 15-16%،میزان انرژی2500کیلو کالری و درصد اسیدآمینه گوگرددار7/-8/% باشد .
شایسته ترین حالت تولک بردن هنگامی حاصل می گردد که گله 8 هفته پس از استارت گرسنگی به حد 5% ایجاد رسیده وکاهش وزن متحمل شده را جبران کنید .
